Της Λεμονιάς Βασβάνη
Πολύχρωμες μορφές ανθρωποειδών, που μπλέκουν το κωμικό με το τραγικό και το ενοχλητικό, και δίνουν φως σε όψεις της πολύπλευρης διαχρονικής ταυτότητας του ανθρώπου σήμερα, δημιούργησε ο εικαστικός Γιάννης Σταμενίτης.
Τα έργα απαρτίζουν το πρότζεκτ με τίτλο «Ο καθρέπτης», και φιλοξενούνται στις βιτρίνες τέχνης του ΟΤΕ Θεσσαλονίκης σε επιμέλεια παρουσίασης Γιάννη Αργυριάδη.
Για «ένα εσωτερικό ταξίδι αυτοσυνειδησίας» μέσα από αυτές τις δημιουργίες κάνει λόγο η Ιστορικός / κριτικός Τέχνης, επιμελήτρια Μαρία Βασιλική Κενανίδου. Μιλώντας για τον Γιάννη Σταμενίτη σημειώνει: «Με ευρηματική, ειρωνική και παιγνιώδη διάθεση, ισορροπεί μεταξύ σάτιρας, φάρσας και αλληγορίας μετατρέποντας τα πορτρέτα του σε αφορισμούς. Το πινέλο του στηλιτεύει εύσχημα την ανθρώπινη τραγωδία τόσο στην ανθρωπολογική της διάσταση όσο και στη ψυχική, τη συναισθηματική, την κοινωνική και τελικά την πολιτική(…).
Αποδίδει τις πτυχές των μορφών ως καρικατούρες ανθρωποειδών, παραμορφωμένες, συχνά σχεδόν τερατόμορφες άλλοτε αφαιρετικά, χωρίς ευδιάκριτα χαρακτηριστικά και λεπτομέρειες, κι άλλοτε εξπρεσιονιστικά μέσα από μία ηθελημένη σύγχυση της φαντασίας με την πραγματικότητα. Εστιάζει στα εσωτερικά χαρακτηριστικά των μορφών και απομακρύνεται από τα εξωτερικά, προχωρώντας στην ανασυγκρότηση του προσώπου.
Τα ιδιόμορφα πορτρέτα του, παραπεμπτικά πρότυπα της διαταραχής του σύγχρονου αποξενωμένου, αλλότριου και αλλοτριωμένου ανθρώπου, ακινητοποιημένα, απομονωμένα, ξεπεσμένα, παγιδευμένα, καθηλωμένα μοντέλα μιας εικονικής πραγματικότητας, αποτελούν καθρεπτικές ερμηνείες του σύγχρονου ψυχισμού και φέρουν στις ανησυχητικές, παράδοξες, ραγισμένες τους ανοίκειες μορφές, αποτυπώσεις βιωμάτων του σημερινού κόσμου. Συμπυκνώνουν την απελπισία μιας κοινωνίας και το αίσθημα εξουθένωσης, νεύρωσης, δυσαρμονίας, διάρρηξης, προδοσίας, ματαιότητας, υποκρισίας, απόγνωσης, απελπισίας, αγωνίας, φόβου, άγχους, θλίψης και ματαίωσης, ασυνείδητα και επώδυνα περιεχόμενα, τραυματικής κατάστασης.
Μορφές γαντζωμένες μονοσήμαντα σε αποστεωμένα νοήματα και ακρωτηριασμένα συναισθήματα, πλασμένα από τις πιο βαθιές υπαρξιακές, χαοτικές συγκρούσεις μας, αναδεικνύουν τον πιο κρυφό μας εαυτό, τον εαυτό αυτό που ούτε οι ίδιοι δεν τολμάμε να παραδεχτούμε. Με το πέρασμα από τις βιτρίνες οι αντικατοπτρισμοί του θεατή/περαστικού, επανεγγράφονται στο έργο το οποίο μετασχηματίζεται».
Η κυρία Κενανίδου εξηγεί πως τα έργα του Σταμενίτη «αποτελούν προτροπή να κοιτάξουμε μέσα μας, χωρίς φόβο, να βυθιστούμε στις ασυνείδητες απρόσιτες κρύπτες του ψυχισμού μας, στον σκοτεινό καθρέφτη μας, να αντικρύσουμε την εσωτερική μας εικόνα και να αντέξουμε την αλήθεια της, την απειλή της κατάρρευσης.(…). Η ζωγραφική του καθιστά ορατή αυτήν την κρυφή, σιωπηρή ορατότητα και μ αυτή αποπειράται να καταδείξει αβέβαιες τις βεβαιότητες του υποκειμένου, ώστε να ταλανιστούν και ίσως να εξαντληθούν κάποια φαντασιακά του καθρεφτίσματα».
Διάρκεια παρουσίασης από 24/1 και για 22 ημέρες.
Από την έντυπη έκδοση της εφημερίδας "Τύπος Θεσσαλονίκης"
