Skip to main content
Menu Αναζήτηση
espa-banner

Δημήτρης Καταλειφός: Ο Φεγγίτης δείχνει από πού έρχεται το φως σε ένα αδιέξοδο

Ο γνωστός ηθοποιός μίλησε για το έργο του David Hare που ανεβαίνει από σήμερα και στη Θεσσαλονίκη

Συνέντευξη στη Λεμονιά Βασβάνη

 

Ένα βράδυ, ο επιτυχημένος επιχειρηματίας, Τομ Σάρτζεντ (Δημήτρης Καταλειφός) εμφανίζεται απρόσμενα στο διαμέρισμα της Κίρα Χόλις (Λουκία Μιχαλοπούλου), τρία χρόνια μετά το τέλος της ερωτικής σχέσης τους.

Ο Τομ είναι ένας εύπορος ιδιοκτήτης χώρων εστίασης που έχει χάσει πρόσφατα τη γυναίκα του και επιδιώκει την επανασύνδεση με την πρώην σύντροφό του Κίρα, η οποία έχει γυρίσει σελίδα στη ζωή της και πλέον εργάζεται ως δασκάλα σε ένα σχολείο στην πιο υποβαθμισμένη περιοχή του Λονδίνου.

Αυτά συμβαίνουν στο πολυβραβευμένο έργο «Φεγγίτης» (Skylight) του Βρετανού συγγραφέα και σκηνοθέτη David Hare που ανεβαίνει από Τετάρτη 3 Απριλίου, και για λίγες βραδιές στη Θεσσαλονίκη, στο Θέατρο Κολοσσαίον (Βασ.Όλγας 150, τηλ. 2310 834 996) σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη και μετάφραση Μιρέλλας Παπαοικονόμου, έχοντας συμπληρώσει δύο χρόνια παραστάσεων στο θέατρο Εμπορικόν, στην Αθήνα.

«Ο Τομ επιστρέφει γιατί αγαπάει ακόμα την Κίρα. Μεγαλώνει και θέλει μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή του» μάς εξήγησε ο κ. Καταλειφός σε τηλεφωνική μας συνομιλία, λίγο πριν ανεβεί στην πόλη μας. Και συμπλήρωσε: «Είναι από αυτούς τους χαρακτήρες που δεν μπορούν μόνοι και θέλουν να μοιράζονται τη ζωή τους. Είναι πλασμένος για οικογένεια, παρότι έχει απατήσει την πρώτη του σύζυγο. Αλλά είναι από αυτούς που, ενώ είναι πλούσιος και θα μπορούσε να έχει όποια θέλει, επιθυμεί πάντα να δημιουργεί κάτι, και μέσα σε αυτό το κάτι είναι και η οικογένεια».

 

«Όταν ραγίζει το γυαλί είναι δύσκολο να ξανακολλήσει»

synedeuxi_kataleidosskylight_webcstavroshabakis-26_2.jpg

Τον ρωτήσαμε αν πιστεύει ο ίδιος στις δεύτερες ευκαιρίες. «Όταν ραγίζει το γυαλί είναι δύσκολο να ξανακολλήσει. Από την άλλη εξαρτάται από την περίπτωση. Αν ακόμα σου λείπει ο άλλος άνθρωπος, πιθανόν μια δεύτερη ευκαιρία να υποκαταστήσει τα λάθη της πρώτης φοράς. Αλλά αυτό εξαρτάται από χαρακτήρες, από ζωές, από συνθήκες…», σχολίασε ο γνωστός ηθοποιός.

Μιλώντας για τον «Φεγγίτη» που γράφτηκε το 1996, είπε ότι: «Ο Hare είναι ένας συγγραφέας κατεξοχήν πολιτικός και αυτό ήταν το πρώτο λίγο διαφορετικό του έργο. Εκτυλίσσεται σε ένα δωμάτιο με λίγα άτομα, και έχει μια ερωτική ιστορία ανάμεσα σε έναν μεσήλικα άνδρα και σε μια πολύ νεότερη κοπέλα. Αλλά ενώ σε πρώτο επίπεδο υπάρχει η ερωτική ιστορία, ταυτόχρονα η διαφορετική τους οπτική πάνω στον κόσμο κάνει το έργο και πολιτικό. Στην ουσία θα δείτε την αντιπαράθεση δύο κόσμων όπου ο άνδρας είναι ο άνθρωπος που επιζητά το χρήμα, την καριέρα, την καταξίωση μέσα από τις επιχειρήσεις του, κάτι που είναι γνώριμο και στις μέρες μας, και από την άλλη η κοπέλα είναι δασκάλα σε ένα σχολείο με παιδιά μεταναστών και προσπαθεί να τα βοηθήσει, παρά το ότι έχει προσόντα και θα μπορούσε να δίδασκε και σε πανεπιστήμιο. Μέσα από τη συνάντησή τους, που έχει ερωτικούς λόγους, γίνεται μια σύγκρουση των δύο αυτών κόσμων. Ο Hare δεν βάζει κάποιο δίδαγμα παρά αφήνει ανοιχτά ερωτήματα».

Στο αν παίζει ρόλο η εποχή που γράφτηκε το κείμενο ο γνωστός ηθοποιός μάς είπε πως «το έργο αναφέρεται μετά τα χρόνια της Θάτσερ που σε μεγάλο βαθμό ξεκινάει ο νεοφιλελευθερισμός και κατά μία έννοια αυτόν αντιπροσωπεύει και ο δικός μου ρόλος. Από την άλλη υπάρχει και η τάση της ενίσχυσης των φτωχών και των αδύναμων που είναι ο άλλος ρόλος. Όταν κάναμε τις πρόβες με τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη μπήκε το ερώτημα αν θα έπρεπε να μεταφέρουμε το έργο στο σήμερα ή να το αφήσουμε στην εποχή του. Πολύ σωστά πιστεύω επιλέχθηκε το τελευταίο γιατί οι συνειρμοί με τη σημερινή εποχή γίνονται από τον θεατή χωρίς να χρειάζεται να αλλάξεις το έργο».

skylight_webcstavroshabakis-52.jpg

Αναφερόμενος στη συνεργασία του με τον κύριο Μαρκουλάκη είπε πως «είναι ένας ταλαντούχος καλλιτέχνης, πολύ ευγενικός με τους ηθοποιούς, τους οποίους τους αγαπάει. Ακούει και δεν είναι άνθρωπος που θέλει να αλλάξει τα φώτα στο έργο ή να κάνει εξυπνάδες. Είναι μια πολύ καλή συνεργασία. Και ήταν μια ωραία συνάντηση».

Μιλώντας για τους ηθοποιούς με τους οποίους μοιράζεται τη σκηνή μάς είπε πως με τη Λουκία Μιχαλοπούλου έχει ξανασυνεργαστεί στο παρελθόν. «Μάλιστα είχαμε έρθει και στη Θεσσαλονίκη με την “Ολεάννα” στο θέατρο Αυλαία… Είναι μια κοπέλα που εκτιμώ πολύ». Όσο για τον  Μιχάλη Πανάδη, που είναι και Θεσσαλονικιός, είπε πως ήταν μαθητής του στη σχολή του Εθνικού Θεάτρου. «Είναι ένα ταλαντούχο παιδί. Ήταν και υποψήφιος για το Βραβείο Χορν. Γενικά έχουμε μια “οικογενειακή ομάδα”. Ξέρετε, στις μέρες μας είναι δύσκολες οι μετακινήσεις παραστάσεων εκτός έδρας. Αυτό το έργο λόγω των λίγων προσώπων ήταν μια ευκαιρία να έρθει εδώ και να συναντήσουμε κι εμείς το κοινό της πόλης. Αγαπώ την Θεσσαλονίκη και χαίρομαι που στην πόλη σας θα κλείσουμε τον κύκλο των παραστάσεών μας που έφτασαν περί τις 200».

Τον ρωτήσαμε σε τι αναφέρεται ο τίτλος και είπε πως έχει δύο επίπεδα.  «Κυριολεκτικά, γιατί ο σύζυγος, εγώ δηλαδή, για να ευχαριστήσει τη γυναίκα του που ήταν άρρωστη, αλλά και γιατί νιώθει ενοχές επειδή την απατούσε, τής έφτιαξε ένα ωραίο δωμάτιο με έναν φεγγίτη απ’ όπου έβλεπε το πάρκο και την φύση, όπως το επιθυμούσε. Και σε πιο ποιητικό επίπεδο είναι το από πού έρχεται το φως σε μια σχέση, μια σύγκρουση, σε ένα αδιέξοδο».

Σχολιάζοντας τον χώρο του θεάτρου είπε πως «η τέχνη του θεάτρου είναι υπέροχη και σημαντική γιατί φέρνει σε ζωντανή επικοινωνία τους ανθρώπους. Έχει μια αληθινή επαφή μεταξύ πραγματικών σωμάτων και όχι εικονικών. Αυτό που με προβληματίζει είναι ότι υπάρχει πληθώρα παραστάσεων πράγμα που ζαλίζει. Στην Αθήνα πχ παίζονται 2000 παραστάσεις μέσα σε μια χρονιά. Οι καλλιτέχνες δεν εστιάζουν σε λίγα πράγματα και καλά, αλλά σε πολλά και ό,τι τους βγει. Αυτό έρχεται σε κόντρα με όσα ήξερα και είχα μάθει... Από την άλλη έχουν δυσκολέψει τόσο οι οικονομικές συνθήκες των ηθοποιών, και γενικά των ανθρώπων στο χώρο μας, που είναι δύσκολο να ανταπεξέλθει κανείς με μια μόνο δουλειά, οπότε κάνει περισσότερες. Έτσι όμως χάνεται η αφοσίωση…».

Μετά τον «Φεγγίτη» στις 10/5 θα κάνει μονόλογο του Μπέκετ «Το τέλος». «Είναι ένα αφήγημα του σε πρώτο πρόσωπο και θα το σκηνοθετήσει ο Γιώργος Σκεύας. Θα παίξω για 15 παραστάσεις στο θέατρο Εμπορικόν. Και το χειμώνα θα κάνουμε τον “Θάνατο του Εμποράκου” του Άρθουρ Μίλερ», τόνισε ο κ. Καταλειφός.

 

Χρήσιμα

Παραστάσεις  Τετάρτη, Κυριακή 20.00, Πέμπτη - Παρασκευή 21.00, Σάββατο  18.00 & 21.00. Εισιτήρια: 17  € , 14 € ( ΑΜΕΑ) , 10 € (Φοιτητές – άνεργοι). Αγορά από: viva.gr & Ταμείο Θεάτρου Κολοσσαίον (τηλ. 2310 834 996).

 

 

Συντελεστές

Μετάφραση Μιρέλλα Παπαοικονόμου, Σκηνοθεσία Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης, Σκηνικά Αθανασία Σμαραγδή, Κοστούμια Μαρία Κοντοδήμα,

Mουσική Σύνθεση Μίνως Μάτσας, Σχεδιασμός Φωτισμών Αλέκος Γιάνναρος, Βοηθός Σκηνοθέτη Έλενα Σκουλά, Βοηθός Σκηνογράφου Γιώργος Θεοδοσίου.

Πρωταγωνιστούν : Δημήτρης Καταλειφός, Λουκία Μιχαλοπούλου, Μιχάλης Πανάδης .

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Θεσσαλονίκη: Καταδίωξη μηχανής μέρα μεσημέρι – Έκανε επικίνδυνους ελιγμούς
Δεν σταμάτησε σε σήμα για έλεγχο από την αστυνομία – Συνολικά 12 συλλήψεις για οδήγηση χωρίς δίπλωμα ή υπό την επήρεια αλκοόλ
Θεσσαλονίκη: Καταδίωξη μηχανής μέρα μεσημέρι – Έκανε επικίνδυνους ελιγμούς
Γολγοθάς η επιστροφή του Πάσχα – Απίστευτο μποτιλιάρισμα στην Αθήνα (ΦΩΤΟ + VIDEO)
Ο μεγάλος όγκος των εκδρομέων επέστρεψε χθες - Πού παρατηρήθηκαν τα μεγαλύτερα προβλήματα στα εθνικά δίκτυα της χώρας
Γολγοθάς η επιστροφή του Πάσχα – Απίστευτο μποτιλιάρισμα στην Αθήνα (ΦΩΤΟ + VIDEO)