*Του Δημήτρη Κετικίδη | Από την έντυπη έκδοση «Τύπος Θεσσαλονίκης»
Τον γνώρισα μέσα από τα υποστηρικτικά βίντεο που έκανε για τον Μάρκο Σεφερλή, όταν ξέσπασε ο «πόλεμος» εναντίον του για τη σάτιρα στο Νέμο, μετά τη νίκη του στη Eurovision. Παρακολουθώντας τα πρώτα του βίντεο, μου έκανε εντύπωση το απίστευτο χιούμορ με το οποίο αυτός και η γυναίκα του αντιμετωπίζουν το πρόβλημα κινητικότητάς τους.
Ο Κώστας Κριτζιλάκης με χιλιάδες ακόλουθους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δεν είναι ένας συνηθισμένος content creator. Μαζί με τη γυναίκα του Ραφαέλα, παρουσιάζουν με έναν ασυνήθιστα χιουμοριστικό τρόπο τα καθημερινά προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα άτομα με προβλήματα κινητικότητας, με τα βίντεό του να παίρνουν τέτοια έκταση που στην αρχή… τρόμαξε όπως μας λέει ο ίδιος στη συνέντευξή μας.
Όσο για το πιο συγκινητικό μήνυμα που έχει δεχτεί; «Ένα παιδί σε κέντρο αποκατάστασης, ήθελε να βάλει τέλος στη ζωή του και πήρε δύναμη από τα βίντεό μας. Δύο χρόνια μετά, μου έστειλε μήνυμα ότι είναι όρθιος» μας εξομολογείται ο Κώστας Κριτζιλάκης.
Αναλυτικά:
Τι ήταν αυτό που σας έκανε να δημιουργήσετε αυτά τα βίντεο; Ποια ανάγκη; Θέλατε να περάσετε κάποιο μήνυμα;
«Τελείως ειλικρινά, έγινε κατά τύχη. Έκανα λογαριασμό στο TikTok, αλλά δεν είχα σκοπό να ανεβάζω βίντεο. Σε μια φάση που πήγαμε σούπερ μάρκετ με τη γυναίκα μου, είδαμε έναν που πάρκαρε κάθετα στην αναπηρική θέση και δεν μπορούσαμε να φύγουμε. Έκανα τότε ένα βίντεο που ήταν λίγο καυστικό, το ανέβασα χωρίς να φαντάζομαι ότι θα το δει κανείς. Μέσα σε λίγες ώρες, το είχαν δει 500.000 άτομα! Το κοινοποίησαν γνωστοί influencers και ξαφνικά μου ζητούσαν να φτιάξω κι άλλα. Μου πήγε τελείως κατά τύχη. Σε τρεις μέρες είχα 10.000 ακόλουθους και τρόμαξα τόσο που το κατέβασα για λίγες ώρες.»
Γνωρίζεις περιπτώσεις ανθρώπων με το ίδιο ή ανάλογο πρόβλημα που τους έδωσες δύναμη;
«Έχω πάρει πάρα πολλά μηνύματα. Το πιο δυνατό ήταν όταν έκανα live στο TikTok και ένα παιδί μου είπε ότι είναι σε κέντρο αποκατάστασης και είχε σκεφτεί να βάλει τέλος στη ζωή του. Μου είπε πως πήρε δύναμη από τα βίντεό μας.
Δύο χρόνια μετά, μου έστειλε μήνυμα ότι είναι όρθιος! Έκλεισα το live τότε γιατί έκλαιγα. Έχω λάβει και εκθέσεις από παιδάκια, όπου γράφουν ότι θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο για να ζήσω εγώ όπως οι υπόλοιποι. Αυτό είναι κάτι που δεν το περιμένεις.»
Έχεις δηλώσει ότι δεν έχεις δεχτεί ποτέ bullying στο σχολείο. Τι θεωρείς ότι έπαιξε ρόλο; Ο δυναμικός χαρακτήρας σου που δεν το αποδεχόσουν, ή δεν χρειάστηκε καν να δείξεις ότι δεν το αποδέχεσαι;
«Παίζουν ρόλο και τα δύο. Στο δημοτικό με αγαπούσαν πολύ τα παιδιά. Ποτέ δεν με έφερε κανείς σε δύσκολη θέση. Ήμουν ο "βασιλιάς" τους, γιατί λάμβανα και έδινα αγάπη. Μόνο μία φορά πήγε να γίνει κάτι, αλλά αντέδρασα με τον τρόπο μου και σταμάτησε εκεί.»
Αρνητικές αντιδράσεις στα social media;
«Το ίντερνετ είναι ένας "βόθρος". Στην τηλεόραση ξέρεις πάνω-κάτω τι θα συναντήσεις, ενώ στο ίντερνετ υπάρχει η ανωνυμία. Το πιο αστείο που μου έχουν πει είναι "σε ζηλεύω γιατί κάθεσαι και ξύνεσαι και σου δίνουν επιδόματα". Του απάντησα "αν το ζηλεύεις, σπάσε τα πόδια σου να δούμε πώς μπορείς να ζήσεις". Έχουν γράψει και πιο σκληρά, όπως "να πάθεις καρκίνο", αλλά αυτά τα λένε σε όλους.
Οι 9 στους 10 βλέπουν πολύ θετικά αυτό που κάνω. Υπάρχουν όμως και αυτοί που θεωρούν τη λέξη "ανάπηρος" βρισιά και μου λένε "γιατί το λες αυτό, εμείς είμαστε οι πραγματικά ανάπηροι". Αυτό είναι λάθος. Η αναπηρία είναι μια κατάσταση. Δεν είναι βρισιά. Όπως δεν θα σε προσβάλλω αν σε πω "εσύ που περπατάς", έτσι κι εγώ δεν νιώθω προσβεβλημένος αν με πουν "ανάπηρο".»*
Πώς θα χαρακτήριζες το χιούμορ σου;
«Θα έλεγα ότι το χιούμορ μου είναι… κρύο! Ο λόγος είναι ότι μου αρέσει το λογοπαίγνιο. Θέλω για παράδειγμα να παίζω με τη λέξη αναπηρία.»
Ο Κώστας Κριτζιλάκης θα έλεγε κανείς ότι είναι η απόδειξη ότι το χιούμορ μπορεί να αποδομήσει τα στερεότυπα, αλλά και να δείξει μια μια διαφορετική οπτική και κυρίως, να ανοίξει έναν διάλογο για το τι σημαίνει να ζεις με αναπηρία στην Ελλάδα.
