Επικήδειο λόγο στην εξόδιο ακολουθία του μακαριστού Μητροπολίτη πρώην Θεσσαλονίκης κυρού Ανθίμου εκφώνησε ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Στέλιος Αγγελούδης.
Αναφερόμενος στον μακαριστό Ιεράρχη, ο κ. Αγγελούδης έκανε λόγο για «μια αυθεντική προσωπικότητα που βάδισε με αυτοπεποίθηση και απόλυτο σεβασμό στα εκκλησιαστικά θέσμια τον δρόμο της ευθύνης και της αφοσίωσης που ο ίδιος χάραξε».
Σε άλλο σημείο του επικήδειου λόγου του, ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης ανέφερε ότι «επιτέλεσε στο ακέραιο την ύψιστη διακονία που του ανετέθη. Πρώτιστο μέλημά του υπήρξε η εσωτερική αναδιοργάνωση της Ιεράς Μητρόπολης, η αναζωογόνηση της ενοριακής και λειτουργικής ζωής».
Αναλυτικά:
Mακαριώτατε Αρχιεπίσκοπε Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμε
Σεβασμιότατε εκπρόσωπε του Οικουμενικού Πατριάρχη Άγιε Βρυούλων
Σεβασμιότατε Εκπρόσωπε του Πατριάρχη Αλεξανδρείας (Δεν ξέρουμε αν θα έρθει)
Παναγιώτατε Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ. Φιλόθεε
Σεβασμιότατοι Άγιοι Αρχιερείς
Kύριε Υπουργέ
Κυρία Περιφερειάρχη,
Ο μακαριστός Μητροπολίτης πρώην Θεσσαλονίκης κυρός Άνθιμος υπήρξε χωρίς καμία αμφιβολία μια αυθεντική προσωπικότητα που βάδισε με αυτοπεποίθηση και απόλυτο σεβασμό στα εκκλησιαστικά θέσμια τον δρόμο της ευθύνης και της αφοσίωσης που ο ίδιος χάραξε.
Ο Ιεράρχης που διαποίμανε με άκαμπτη προσήλωση στις αρχές της Ορθόδοξης πίστης την Αποστολική Εκκλησία των Θεσσαλονικέων για 19 χρόνια ερχόμενος από την ακριτική Θράκη άφησε ανεξίτηλη τη σφραγίδα του χαρακτήρα του. Υπήρξε πάντοτε συνεπής, ξεκάθαρος και ακέραιος στις θέσεις του.
Το πέρασμά του ήταν έντονο, βαθύ και δημιουργικό. Ανεξάρτητα από το αν συμφωνούσε ή αν διαφωνούσε κανείς μαζί του, άπαντες του αναγνώριζαν την αγωνιστικότητα, την αποφασιστικότητα και τη διεκδικητικότητα.
Γιατί το ζητούμενο πάντοτε είναι, όπως εύστοχα είχε πει, όταν υπάρχουν διαφορετικές απόψεις και συμπτώσεις για διάφορα θέματα, εμείς με τη συμπεριφορά μας να επουλώνουμε τις πληγές. Η συνεργασία και η κοινή προσπάθεια σε πνεύμα καταλλαγής είναι αυτές που δίνουν λύσεις στα προβλήματα.
Ο ίδιος έκρινε πως η Εκκλησία έχει και οφείλει να έχει φωνή, άποψη, ρόλο και λόγο.
Οπλισμένος με τη δύναμη της θέλησης, επιτέλεσε στο ακέραιο την ύψιστη διακονία που του ανετέθη. Πρώτιστο μέλημά του υπήρξε η εσωτερική αναδιοργάνωση της Ιεράς Μητρόπολης, η αναζωογόνηση της ενοριακής και λειτουργικής ζωής.
Παράλληλα, πολλαπλασίασε το κοινωνικό και φιλανθρωπικό αποτύπωμά της, λειτούργησε δεκάδες συσσίτια, στήριξε τους αδυνάτους, έθεσε εαυτόν στην υπηρεσία της Εκκλησίας και του πλησίον με έμπρακτη αγάπη για το συνάνθρωπο, αποτελώντας σημείο αναφοράς για την κοινωνία της πόλης.
Η Ορθοδοξία, το Έθνος και το Ποίμνιό του αποτελούσαν τα τρία πάθη της ζωής του. Ασυμβίβαστος σε θέματα Πίστης και Πατρίδας, ο Ποιμενάρχης της Εκκλησίας των Θεσσαλονικέων αγαπούσε χωρίς όρια την Ελλάδα, παραμένοντας μέχρι τέλος σταθερά προσηλωμένος στην ανάδειξη της ιστορικής αλήθειας για τη Μακεδονική γη.
Είναι αλήθεια πως ο μακαριστός Άνθιμος βρέθηκε πολλές φορές με τη στάση του στο σύνορο της αμφισβήτησης. Οι παρεμβάσεις του, όμως, δεν είχαν μόνο θεολογική βαρύτητα, αλλά και ισχυρότατο κοινωνικό αντίκτυπο. Τον αποχαιρετούμε με αγάπη, εκτίμηση και σεβασμό.
Αιωνία του η μνήμη!
