*Της Λεμονιάς Βασβάνη | Από την έντυπη έκδοση "Τύπος Θεσσαλονίκης"
Μια από τις πρώτες της μνήμες ήταν ο ήχος μιας χορωδίας. «Η αρμονική συνήχηση πολλών ανθρώπινων φωνών μου προκάλεσε τέτοια συγκίνηση που έκτοτε επιζητώ και μαγνητίζομαι από τον ήχο της ανθρώπινης φωνής», αναφέρει στο «ΤyposThes» η σοπράνο Μαρία Ντεβιτζάκη.
Ξεκίνησε τα πρώτα της μουσικά βήματα στο Ωδείο Νέων Μουδανιών και στη χορωδία του πολιτιστικού συλλόγου "Ο Φάρος".
Έκτοτε σπούδασε Ελλάδα και Ευρώπη, και πέτυχε σημαντικά βήματα στην καριέρα της. Τώρα επιστρέφει στον τόπο όπου μεγάλωσε, στη Χαλκιδική. Με τη συνοδεία της Big Band υπό τη διεύθυνση του μαέστρου της Γιώργου Σαμαρά έχουν ετοιμάσει το«Back to the roots» (Επιστροφή στις ρίζες) με το οποίο θα ανοίξει η αυλαία του Φεστιβάλ Θάλασσας του δήμου Νέων Μουδανιών (Αμφιθέατρο Ν. Μουδανιών), στις 19 Ιουλίου στις 9.30μμ. Αμέσως μετά, στις 24 Ιουλίου στις 9.30μμ η συναυλία θα παρουσιαστεί και στο Αμφιθέατρο Σίβηρης.
Το πρόγραμμα της εκδήλωσης θα περιλάβει διαχρονικές μελωδίες, «πειραγμένες» συνθέσεις και φρέσκιες ενορχηστρώσεις από τραγούδια και μουσικές που όλοι αγαπήσαμε και σιγοτραγουδήσαμε.
Η σοπράνο μιλώντας για την σημασία ορχηστρών σε μικρούς τόπους σχολίασε πως αποτελούν «φάρο πολιτισμού για την τοπική κοινωνία» kai «παρέχουν ερεθίσματα και εκπαιδεύουν συνολικά».
Για την κυρία Ντεβιτζάκη η μουσική είναι η επαφή της με την αιωνιότητα, ενώ σχολιάζοντας την παρουσία της τεχνολογίας τόνισε πως δίνει στους δημιουργούς την ευκαιρία να εμπνευστούν και να δουλέψουν πιο αφοσιωμένα στην τέχνη τους.
-Πώς νιώθετε που θα συμμετάσχετε σε μια συναυλία στην ιδιαίτερη πατρίδα σας;
-Αυτή η επιστροφή έχει για μένα έναν ιδιαίτερο συναισθηματικό χαρακτήρα. Το Ανοιχτό Θέατρο της πόλης το αισθάνομαι σαν μια μεγάλη αγκαλιά που θα γεμίσει από δικούς μας ανθρώπους, τόσο στο κοινό όσο και πάνω στη σκηνή, αλλά και από ανθρώπους που θα γίνουν δικοί μας μέσα από την κοινή εμπειρία της μουσικής.
-Τι θα περιλαμβάνει το πρόγραμμα;
-Σε συνεργασία με τον μαέστρο της Big Band, Γιώργο Σαμαρά, έχουμε επιμεληθεί μια επιλογή από πολύ αγαπημένα κομμάτια που εκτείνονται ως το σύγχρονο ρεπερτόριο, τη μουσική από φιλμ και το παλιό Χόλυγουντ. Πιστεύω πως αυτές οι μελωδίες είναι ιδανικές για μια καλοκαιρινή νύχτα. Το δικό μου κλασικό ηχόχρωμα είναι πάντα εκεί, αλλά αυτή τη φορά μου δίνεται η ευκαιρία να προσφέρω και ένα πιο ελεύθερο ρεπερτόριο, το οποίο ελπίζω να αγγίξει την καρδιά του κοινού.
-Τι θυμάστε από τα πρώτα σας βήματα στη μουσική;
Η μουσική με σαγήνευε ανέκαθεν. Μια από τις πρώτες μου μνήμες είναι ο ήχος μιας χορωδίας. Η αρμονική συνήχηση πολλών ανθρώπινων φωνών μου προκάλεσε τέτοια συγκίνηση που έκτοτε επιζητώ και μαγνητίζομαι από τον ήχο της ανθρώπινης φωνής.
-Πόσο σημαντική είναι η δουλειά που κάνουν οι ορχήστρες σε μικρές πόλεις;
-Η ύπαρξη μιας ενεργούς ορχήστρας σε μια μικρή πόλη είναι φάρος πολιτισμού για την τοπική κοινωνία. Παρέχει ερεθίσματα και εκπαιδεύει συνολικά, όχι μόνον όσους συμμετέχουν ενεργά παίζοντας μουσική, αλλά και το κοινό. Καλλιεργεί την αγάπη για τη μουσική και, σε μια πιο γενική θεώρηση, την καλαισθησία, την κριτική σκέψη, την ομαδικότητα. Είναι ευκαιρία καλλιτεχνικής έκφρασης και φυτώριο ανάπτυξης του ταλέντου.
-Τι σημαίνει για εσάς η μουσική;
-Η μουσική είναι ο τρόπος μου να συνδεθώ με τους ανθρώπους γύρω μου σε ένα βαθύ συναισθηματικό επίπεδο. Είναι μια πανανθρώπινη γλώσσα που δίνει διέξοδο σε μια εσωτερική μου ανάγκη για έκφραση και επικοινωνία. Μέσω της μουσικής επιχειρώ να μεταφέρω συναισθήματα, σκέψεις και ιστορίες, να μοιραστώ με τους γύρω μου και να προσφέρω. Η μουσική είναι η επαφή μου με την αιωνιότητα.
-Πόσο δύσκολο ήταν να κάνετε διεθνή καριέρα; Ποια τα μεγαλύτερα εμπόδια που συναντήσατε;
-Δεν θα τα χαρακτήριζα ως εμπόδια, αλλά ως καλοδεχούμενες προκλήσεις. Ίσως ο όρος “διεθνής καριέρα” να μην είναι ένας όρος που θα χρησιμοποιούσα προσωπικά, όμως σε κάθε περίπτωση, η πορεία στην τέχνη δεν είναι εύκολος δρόμος, τόσο εντός όσο και εκτός συνόρων.
Η επιλογή ενός καλλιτέχνη να αφήσει ένα γνώριμο και οικείο περιβάλλον, οι συνεχείς μετακινήσεις, η επαφή με τους ιδιαίτερους κώδικες άλλων πολιτισμών, ενέχουν προκλήσεις που επιβάλλουν ανοιχτό πνεύμα, προσαρμοστικότητα και ευελιξία. Κάθε νέα πόλη, κάθε νέα σκηνή, κάθε νέο κοινό είναι μια πρόκληση, αλλά και μια ευκαιρία για ανάπτυξη και εξέλιξη.
-Στην εποχή του ίντερνετ η μουσική είναι προσβάσιμη στον καθένα σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Πόσο αυτό βοηθάει έναν καλλιτέχνη;
-Η τεχνολογία βοηθάει να μοιραστεί κανείς την τέχνη του και να έρθει σε άμεση επαφή με το κοινό του. Παράλληλα, μπορεί να δει τη δουλειά πολλών αξιόλογων καλλιτεχνών από κάθε μεριά του πλανήτη. Αν και κάποιος θα έλεγε ότι αυτή η υπερπροσφορά δημιουργεί έντονο ανταγωνισμό, εγώ το βλέπω ως μια ευκαιρία να εμπνευστεί κανείς και να δουλέψει ακόμη πιο αφοσιωμένα στη δική του τέχνη.
-Φεύγετε μακρινό ταξίδι. Ποια 5 άλμπουμ θα σας κρατήσουν συντροφιά;
-Η μουσική συνταξιδεύει μαζί μου πάντα, φέρνοντας μαζί της αναμνήσεις ή προετοιμάζοντας με για τα επόμενα βήματα. Αποτελεί μια γέφυρα μεταξύ του οικείου και του άγνωστου, προσφέροντας παρηγοριά και έμπνευση.
1. Η πρώτη ηχογράφηση της όπερας "La Voix Humaine" του Francis Poulenc (με την ερμηνεία της μούσας του, Denise Duval) - γιατί είναι ο επόμενος ρόλος που ετοιμάζω για τη σαιζόν που μας έρχεται.
2. Gaetano Donizetti "Lucia di Lammermoor" με την ανυπέρβλητη Maria Callas (σε διεύθυνση Herbert von Karajan) - για την απόκοσμη ομορφιά της σκηνής της τρέλας.
3. "Ο Μεγάλος Ερωτικός" του Μάνου Χατζιδάκι - γιατί είναι για εμένα ίσως η κορυφαία στιγμή της ελληνικής δισκογραφίας.
4. "Εδώ Λιλιπούπολη" - γιατί όσα χρόνια και αν περάσουν, τα τραγούδια της είναι μικρά διαμάντια μουσικής και στιχουργικής.
5. Κάποια συμφωνία του Mahler..άραγε η τέταρτη ή η πέμπτη; Θα έπρεπε να το αποφασίσω την τελευταία στιγμή, κλείνοντας τη βαλίτσα μου.
