Συνέντευξη στην Λεμονιά Βασβάνη
Η συγκλονιστική βιογραφία της Αδαμαντίας Χρυσάφη, που παρουσιάστηκε φέτος το χειμώνα στην Κεντρική Σκηνή του Θεάτρου “Όψεις” έρχεται στον Πολυχώρο Artbox Fargani (πρώην κινηματοθέατρο Φαργκάνη) για μία παράσταση την Κυριακή 31 Μαρτίου 2024 στις 8.00 μ.μ..
«Η ηρωίδα που υποδύομαι είναι μια γυναίκα που θυσιάζει τα δικά της “θέλω” και προτάσσει τα “θέλω” των παιδιών της, προσαρμόζοντας τη ζωή της βάση των υποχρεώσεων που έχει. Επειδή όμως είναι από τη φύση της και μια γυναίκα δυναμική, υπάρχουν πολλές στιγμές στη ζωή της που σηκώνει το ανάστημά της κόντρα στο τί πιστεύουν οι άλλοι χαράζοντας το δικό της δρόμο», αναφέρει στο TyposThes η ηθοποιός Βασιλική Μακρή. Παράλληλα είπε πως το κείμενο μιλάει για "τη ζωή μιας Ελληνίδας μέσα από το πέρασμα των χρόνων, με την οποία μπορούν να ταυτιστούν πολλές γυναίκες". Η κυρία Μακρή μίλησε για τους συνεργάτες της τονίζοντας πως «το θέατρο είναι ομαδική δουλειά».
Παράλληλα δεν παρέλειψε να αναφερθεί στις δυσκολίες που αντιμετώπισε πρόσφατα το Θέατρο Όψεις στην Καρδίτσα, καθώς επλήγη από τις πλημμύρες της Θεσσαλίας.
Σε ερώτηση σχετικά με την προσφορά της περιφέρειας στον χώρο του πολιτισμού σημείωσε ότι: «Η περιφέρεια ανθίζει και μπορεί να συνεχίσει να ανθίζει καλλιτεχνικά, όσο υπάρχουν άνθρωποι που δημιουργούν και άνθρωποι που τους στηρίζουν με την παρουσία τους».
-Τι γνωρίζατε για την Αδαμαντία πριν την υποδυθείτε στην σκηνή; Πώς θα την περιγράφατε;
-Πρόκειται για υπαρκτό πρόσωπο, την Αδαμαντία Χρυσάφη, μια γυναίκα που βίωσε πράγματα και καταστάσεις στην προσωπική της ζωή παράλληλα με σημαντικά ιστορικά γεγονότα και κοινωνικοπολιτικές αλλαγές που συνέβαιναν σε Ελλάδα και Αίγυπτο. Γνώρισα την Αδαμαντία μέσα από το εξαιρετικό κείμενο του συγγραφέα Παναγιώτη Μέντη. Η ηρωίδα που υποδύομαι είναι μια γυναίκα που θυσιάζει τα δικά της “θέλω” και προτάσσει τα “θέλω” των παιδιών της, προσαρμόζοντας τη ζωή της βάση των υποχρεώσεων που έχει. Επειδή όμως είναι από τη φύση της και μια γυναίκα δυναμική, υπάρχουν πολλές στιγμές στη ζωή της που σηκώνει το ανάστημά της κόντρα στο τί πιστεύουν οι άλλοι χαράζοντας το δικό της δρόμο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η απόφασή της να φύγει μαζί με τα παιδιά από την Αίγυπτο, που δεν άντεχε πια να ζει εκεί, για την Ελλάδα, μεγαλώνοντας μόνη ουσιαστικά το Στράτο, τη Μεταξούλα και το Δεσποινάκι, με τις δουλειές που έκανε και τα εμβάσματα που έστελνε ο άντρας της ο Γιάννης. Είχα την τύχη στην παράσταση της Αδαμαντίας στην Αθήνα να συναντήσω από κοντά τα παιδιά της που την παρακολούθησαν, να συνομιλήσω μαζί τους για αρκετή ώρα και να έχω τη χαρά να ακούσω τα όμορφα και ειλικρινή λόγια που μου είπαν με πιο χαρακτηριστική τη φράση “Ήταν σα να βλέπαμε τη μητέρα μας”. Το κείμενο είναι του Παναγιώτη Μέντη, η σκηνοθεσία του Θανάση Θεολόγη, η μουσική του Λουκά Θάνου, τα σκηνικά του Παύλου Βησσαρίου, τα κοστούμια της Ευγενίας Βησσαρίου, οι φωτογραφίες του Βασίλη Στάθη, ενώ στην επικοινωνία και προβολή της παράστασης είναι η Νταίζη Λεμπέση. Μαζί μου επι σκηνής βρίσκονται ο Λεωνίδας Αργυρόπουλος και η Ιφιγένεια Γκουντέλα. Αναφέρω όλους αυτούς τους υπέροχους συντελεστές γιατί το θέατρο είναι ομαδική δουλειά. Τους ευχαριστώ για μία ακόμη φορά για την εμπιστοσύνη, την αγάπη και τη στήριξή τους τόσο στο ανέβασμα της παράστασης, όσο και στο Θέατρο ‘Οψεις όλα αυτά τα χρόνια.
-Πώς αποτυπώνουν την εποχή κοινωνικά και ιστορικά αυτές οι επιστολές; Πώς δίνει την εικόνα στον άνδρα της;
-Το έργο αναφέρεται πρωτίστως στη ζωή μιας Ελληνίδας μέσα από το πέρασμα των χρόνων, με την οποία μπορούν να ταυτιστούν πολλές γυναίκες. Μιας γυναίκας που έχει βιώσει το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, που παράτησε το σχολείο νωρίς και ξενιτεύτηκε απ’το νησί της Λήμνου στην Αθήνα για να μάθει ραπτική και να πάρει τη μοίρα της στα χέρια της, που μετανάστευσε μετά το γάμο της στο Κάιρο για μια καλύτερη ζωή, που έδωσε αγώνα προκειμένου να συντηρήσει και να κρατήσει ενωμένη την οικογένεια της μετά την επιστροφή της στην Ελλάδα. Στην Ελλάδα μετά τον εμφύλιο, στην Ελλάδα του Καραμανλή, της δικτατορίας, στην Ελλάδα του Ανδρέα, παράλληλα με την Αίγυπτο του Νάσερ, του Σαντάτ, του Μουμπάρακ, τα γεγονότα στο Σουέζ, στην Κύπρο, τον πόλεμο των έξι ημερών, το Πολυτεχνείο. Όλα αυτά αναφέρονται μέσα στις επιστολές, που αντάλλαζε η Αδαμαντία με τον άντρα της το Γιάννη, χωρίς να δίνονται όμως περισσότερες λεπτομέρειες από όσες χρειάζονταν την εκάστοτε χρονική στιγμή. Το στίγμα της εποχής αποτυπώνεται στις επιστολές τους, αλλά μέσα από την οπτική του καθενός και τα γεγονότα της ζωής του, όπως λέει χαρακτηριστικά η ίδια η Αδαμαντία “μέσα από τα απλά, τα καθημερινά”.
-Το έργο μιλάει για μια εποχή που η αλληλογραφία ήταν ένας σημαντικός τρόπος επικοινωνίας. Σήμερα θεωρείτε πως η ουσία της επικοινωνίας έχει αλλάξει; Τα email, οι βιντεοκλήσεις και τα μηνύματα στα social media τι θέση έχουν;
-Πράγματι η αλληλογραφία ήταν ένας από τους σημαντικότερους τρόπους επικοινωνίας παλαιότερα. Σήμερα σαφώς ο τρόπος έχει αλλάξει, αλλά η ουσία, η ανάγκη του ανθρώπου για επικοινωνία παραμένει ίδια. Υπάρχουν πολλές πλατφόρμες και τεχνολογικά μέσα για να επικοινωνήσεις όπου κι αν βρίσκεσαι, αρκεί να έχεις σήμα και σύνδεση στο ίντερνετ. Η δική μας αλληλογραφία μετατράπηκε αρχικά σε e-mail και τώρα σε μήνυμα κειμένου ή ηχογραφημένο. Αδιαμφισβήτητα η τεχνολογία έχει βοηθήσει τους ανθρώπους σε πολλούς τομείς. Στον τομέα της επικοινωνίας δε, μπορείς πια με ένα κλικ να δεις τα αγαπημένα σου πρόσωπα και να τους μιλήσεις. Στην εποχή της πανδημίας και των απανωτών καραντίνων, αυτός ο τρόπος επικοινωνίας έσωσε πολλούς ανθρώπους από τις ψυχολογικές συνέπειες και το κόστος του πολύμηνου εγκλεισμού. Παρόλα αυτά, η αλόγιστη ή η κακή χρήση της τεχνολογίας μπορεί γρήγορα να επιφέρει αρνητικά αποτελέσματα, προκαλώντας το αντίθετο απ’αυτό για το οποίο αρχικά δημιουργήθηκε. Γι’αυτό όπως και σε όλα τα πράγματα στη ζωή χρειάζεται μέτρο. Προσωπικά, ακόμη μαθαίνω να εξοικειώνομαι με τις νέες τεχνολογίες, ειδικότερα στον τομέα της επικοινωνίας, προσπαθώντας να εστιάζω στα οφέλη τους και από επαγγελματική άποψη σε ό,τι αφορά το Θέατρο ‘Οψεις.
-Πέρα από ηθοποιός είστε και υπεύθυνη του Θεάτρου Όψεις. Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζετε στο καλλιτεχνικό κομμάτι; Η περιφέρεια μπορεί να ανθίσει καλλιτεχνικά; Μπορούν οι τοπικές κοινωνίες να στηρίξουν τους δημιουργούς της περιοχής τους;
-Το 2004 δημιουργήσαμε μαζί με τον ηθοποιό, σκηνοθέτη & σκηνογράφο Παύλο Βησσαρίου τον Τέχνης Χώρο Θέατρο ‘Οψεις με αγάπη, πολύ κόπο και μεράκι. Ένα νεοκλασσικό κτήριο, στην οδό Γαρδικίου 8 στην Καρδίτσα, το οποίο νοικιάσαμε, ανακαινίσαμε πλήρως και διαμορφώσαμε σε ένα σπίτι τέχνης για την όμορφη πόλη μας. Το Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κούν μας τίμησε στην έναρξη του θεάτρου παίζοντας την παράσταση “Transit”, σε σκηνοθεσία Θόδωρου Γράμψα.
‘Έκτοτε στο Θέατρο ‘Οψεις έχουν παρουσιαστεί περισσότερες από 100 παραγωγές σε Κεντρική και Παιδική Σκηνή, ενώ έχουν φιλοξενηθεί γύρω στις 35 παραγωγές από καλλιτέχνες, θιάσους και ομάδες της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Μένοντας πιστοί στο όραμά μας να κάνουμε θέατρο επαγγελματικά στην πόλη της Καρδίτσας, συνεργαζόμαστε όλα αυτά τα χρόνια με καλλιτέχνες από την ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλίας, την Αθήνα, αλλά και την υπόλοιπη Ελλάδα, που στηρίζουν την προσπάθεια μας. Παράλληλα, διατηρούμε το Δημιουργικό Εργαστήρι Θεάτρου με τμήματα νηπίων-παιδικά-εφηβικά και ενηλίκων. Μαζί με τις δυο σκηνές μας, Κεντρική και Παιδική, οι οποίες λειτουργούν σε μόνιμη βάση, υπάρχει και η Πειραματική σκηνή στην οποία παρουσιάζονται έργα, που συμμετέχουν απόφοιτοι και μαθητές του Δημιουργικού Εργαστηρίου Θεάτρου του τμήματος ενηλίκων, δίνοντας έτσι την ευκαιρία σε νέους ανθρώπους να έρθουν έμπρακτα σε επαφή με τη μαγεία του θεάτρου. Η περιφέρεια λοιπόν ανθίζει και μπορεί να συνεχίσει να ανθίζει καλλιτεχνικά, όσο υπάρχουν άνθρωποι που δημιουργούν και άνθρωποι που τους στηρίζουν με την παρουσία τους. Σα Θέατρο ‘Οψεις στοχεύουμε στο να καλλιεργήσουμε το έδαφος, ώστε να μπει στη συνείδηση όλων των θεατών η αισθητική αντίληψη και η ενσυναίσθηση, η αγάπη για το θέατρο και ο σεβασμός στους καλλιτέχνες και στη δουλειά τους. Να αποτελεί το θέατρο αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς τους. Ένας χώρος που θα θέλουν να επισκεφτούν, που θα τους ανοίξει νέες πόρτες και ορίζοντες και θα τους φέρει αντιμέτωπους με νέα συναισθήματα κι εμπειρίες. Η δίψα του κοινού της περιφέρειας για τέχνη γίνεται ολοένα και μεγαλύτερη, γίνεται ανάγκη κι εμείς μέσα από την ποικιλομορφία της δουλειάς μας προσπαθούμε να καλύψουμε αυτή την ανάγκη όσο καλύτερα μπορούμε, χτίζοντας μια σχέση αμοιβαίας αγάπης με το κοινό μας όλα αυτά τα χρόνια.
-Σε τι κατάσταση είναι τώρα το θέατρο. Πώς βοήθησε ο κόσμος για να ορθοποδήσετε;
-Τα τελευταία χρόνια το Θέατρο ‘Οψεις δέχθηκε πολλά χτυπήματα: πανδημία, Ιανός, κακοκαιρία Daniel. ‘Όπως όλη η Θεσσαλία και οι άνθρωποί της, πληγήκαμε σε πολύ μεγάλο βαθμό. Ο υλικοτεχνικός εξοπλισμός, μεγάλο μέρος του βεστιαρίου, αρχείο θεατρικών κειμένων και πολλά ακόμα καταστράφηκαν, ενώ μεγάλες ήταν και οι ζημιές που αφορούν στην κτηριακή υποδομή. Παρόλα αυτά, δεν το βάλαμε κάτω χάριν στην αγάπη και στην αλληλεγγύη του κόσμου, στους μαθητές του Δημιουργικού Εργαστηρίου, στους γονείς, στους φίλους και στους συνεργάτες μας από Αθήνα,αλλά και την υπόλοιπη Ελλάδα, σταθήκαμε πάλι στα πόδια μας, αγωνιζόμαστε και προσπαθούμε για το καλύτερο, αντιμετωπίζοντας με αισιοδοξία κάθε νέα μέρα. Η παρουσία του κοινού στις παραστάσεις μας μετά από όλα αυτά ήταν συγκινητική. Η εμπιστοσύνη αυτή μας δίνει δύναμη να συνεχίσουμε να δημιουργούμε. Θα χαρούμε πολύ να δούμε κι εσάς στην παράστασή μας που παρουσιάζεται στη Θεσσαλονίκη την Κυριακή 31 Μαρτίου στον Πολυχώρο Artbox Fargani στις 8.00 μ.μ. (Αγίου Παντελεήμωνος 10, Καμάρα).
-Ποιο το μεγαλύτερο όνειρό σας για το Θέατρο Όψεις και για το θέατρο εν γένει;
-Το Θέατρο ‘Οψεις θέλω να συνεχίσει να υπάρχει για πολλά χρόνια ακόμη προσφέροντας έργο στην πόλη της Καρδίτσας και γενικότερα στην περιφέρεια, να ανεβάζει παραστάσεις συνεργαζόμενο με καταξιωμένους συγγραφείς, σκηνοθέτες και ηθοποιούς, να γίνεται το βήμα πάνω στο οποίο θα ακουστούν οι φωνές νέων συγγραφέων και δημιουργών, να καλλιεργεί την αισθητική αντίληψη, την ενσυναίσθηση, τη δημιουργικότητα, τη θεατρική παιδεία των μελών του εργαστηρίου του και του κοινού, να πραγματοποιεί υπό την αιγίδα του καλλιτεχνικές δράσεις και διεθνή φεστιβάλ, όπως το Kisffo (Karditsa International Short Film Festival Opseis) που ξεκίνησε το Σεπτέμβρη του 2023, ενώ ταυτόχρονα δηλώνει δυναμικά την παρουσία του στις μεγάλες σκηνές της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και της υπόλοιπης Ελλάδας. Οσον αφορά το θέατρο εν γένει, θα ήθελα να εξακολουθεί να έχει μια δυναμική τέτοια στην κοινωνία ως θεσμός και να δίνει τη δυνατότητα σε όλους τους καλλιτέχνες να εκφράζονται ελεύθερα, να επικοινωνούν την τέχνη τους, να διδάσκεται στα σχολεία από την πρώτη μέχρι την τελευταία τάξη, να εξελίσσεται μέσα από τις νέες ομάδες και τους δημιουργούς της σύγχρονης εποχής, συνεχίζοντας να θέτει ερωτήματα, να καταγράφει την ιστορία, να μιλά για πανανθρώπινες αξίες, προσφέροντας φως, δύναμη και κάθαρση στις ψυχές των ανθρώπων, όπως κάνει τόσους αιώνες.
Χρήσιμα
Η παραλαβή των εισιτηρίων γίνεται από το ταμείο του Artbox Fargani την ημέρα της παράστασης ή ηλεκτρονικά από την TicketServices.gr
Ημέρες & ώρες παραστάσεων
Κυριακή 31/3 στις 8.00μ.μ.
Πληροφορίες/Κρατήσεις Θέσεων Τηλ. 6985013961.
Τιμές εισιτηρίων
15 ευρώ Κανονικό, 12 ευρώ Μειωμένο (φοιτητικό, ανέργων, άνω των 65, ατέλεια, ΑμεΑ).
