Συνέντευξη στη ΛΕΜΟΝΙΑ ΒΑΣΒΑΝΗ
Ο παππούς του ήταν Έλληνας, και ποιητής. Υπέγραφε τα ποιήματά του ως Sadimarek. Το ανάστροφο του «Keramidas». Ο πατέρας του γεννήθηκε στο Μαρόκο και μεγάλωσε στην Ελλάδα. Ο ίδιος μπορεί να έχει ελληνικό όνομα, όμως δεν ξέρει ελληνικά. «Προσπάθησα να μάθω, αλλά πραγματικά είναι πολύ δύσκολη γλώσσα», μας είπε ο Nicolas Keramidas σε μια δια ζώσης συνέντευξη που μας παραχώρησε με αφορμή τη συμμετοχή του στο Comic Con που διεξάγεται στην πόλη μας. Ωστόσο πρόσθεσε πως όταν η Ελλάδα κέρδισε το Euro ένιωσε περήφανος.
Ο (ελληνικής καταγωγής) γάλλος σχεδιαστής, που ζει στη Γκρενόμπλ τής Γαλλίας, είναι γνωστός για τη δουλειά του στο κόμικ «Luuna», βρέθηκε για πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη. Από την κουβέντα μας δεν θα μπορούσε να λείπει η αναφορά στην Disney, καθώς ο ίδιος έχει εργαστεί και για το τμήμα animation της Disney στη Γαλλία. «Ήταν μια πολύ ωραία εποχή», είπε. «Και όταν είδα για πρώτη φορά το όνομά μου στο τέλος της ταινίας ενθουσιάστηκα». Δέκα χρόνια μετά, άρχισε να κάνει τα δικά του κόμικς. Τώρα, έχοντας περάσει πρόσφατα και μια περιπέτεια με την υγεία του, στο νου του έχει βάλει να φτιάξει ένα κόμικ βασισμένο στη δική του ιστορία.
-Ποιος είναι ο αγαπημένος σας ήρωας κόμικ και γιατί;
-Μου αρέσει ο Spiderman, αλλά δεν μπορώ να πω ότι είμαι πιο πολύ της Marvel ή της DC. Στην πορεία βρήκα να με ενδιαφέρουν ήρωες που πριν δεν μου άρεσαν. Για παράδειγμα αφού είδα την ταινία για τον «Deadpool», άρχισα να αναθεωρώ για αυτόν τον τύπο και να πιστεύω πως έχει ενδιαφέρον.
Στην αρχή μου άρεσε ο Μπάτμαν. Δημιουργήθηκε μια ολόκληρη σχολή γύρω από αυτόν τον ήρωα. Ο Σούπερμαν θα έλεγα πως είναι λίγο βαρετός.
Βέβαια στην τελευταία ταινία που γυρίστηκε, το «Σούπερμαν vs Μπάτμαν: Η Αυγή της Δικαιοσύνης», μου άρεσε που δόθηκε μια διαφορετική ματιά στους δύο ήρωες. Γενικώς θα έλεγα πως είναι θέμα οπτικής κάθε φορά. Το πώς θα δοθεί ο ήρωας μέσα από ένα έργο.
-Θυμάστε τη στιγμή που αποφασίσατε να κάνετε αυτό το επάγγελμα;
-Όταν ήμουν 4-5 ετών ζωγράφιζα συνέχεια, έκανα σχέδια. Και ήξερα από αυτή ακόμα την ηλικία πως αυτό θα έκανα ως επάγγελμα. Στα 14 μου άρχισα να διαβάζω πολύ γαλλικά και βελγικά κόμικς. Στα 19 μου γράφτηκα στη σχολή Gobelin, όπου και σπούδασα σχέδιο. Έπειτα ήρθε η συνεργασία με την Disney.
-Τι σας άφησε η συνεργασία με την Disney; Τι θυμάστε από εκείνη την εποχή;
-Ήταν πολύ χαρούμενα χρόνια και κατά κάποιο τρόπο θα έλεγα πως βρέθηκα τυχαία εκεί. Ένας φίλος μου που σπούδαζε σε αυτή τη σχολή που σας είπα μου την πρότεινε λέγοντας μου «πρέπει να έρθεις να σπουδάσεις εδώ, είναι μια καταπληκτική σχολή!». Οπότε το έκανα και δύο χρόνια μετά, όταν ήρθε η στιγμή για να κάνω την πρακτική μου (στη Γαλλία είναι ένα διάστημα 15 μέρες για να δουν αν τους αρέσεις), πήγα στην Disney στο τμήμα animation και με προσέλαβαν! Εκεί έμεινα 10 χρόνια. Και δούλεψα σε ταινίες όπως "Η Παναγία των Παρισίων", ο «Ταρζάν», «Λίλο & Στιτς» κ.ά., και μου άρεσε. Θυμάμαι όταν πήγα στο σινεμά για να δω την πρώτη ταινία στη δημιουργία της οποίας είχα συμμετάσχει, βλέποντας το όνομά μου στο τέλος ενθουσιάστηκα. Όμως μετά από 10 χρόνια δουλειάς στο ίδιο τμήμα καταλαβαίνεις πως το όνομά σου είναι ένα από τα 2.000 ονόματα που εμφανίζονται στο τέλος της ταινίας. Κάπως έτσι θυμήθηκα πως αυτό που πάντα ήθελα ήταν να κάνω κόμικς. Οπότε αποφάσισα να το κάνω και στην πράξη. Έκανα δικά μου σχέδια και επικοινώνησα με εκδότες. Και είχα την τύχη να δουλέψω μαζί με τον Ντιντιέ Κρις που ήταν πολύ γνωστός. Το βιβλίο μου πούλησε και σύντομα το όνομά μου έγινε αναγνωρίσιμο. Νομίζω πως ήταν συνδυασμός ταλέντου και σωστού timing.
-Και στη Θεσσαλονίκη τι θα κάνετε;
-Δεν ξέρω (γέλια…)! Δυστυχώς δεν έχω κάποιο κόμικ δικό μου που να έχει εκδοθεί στα ελληνικά. Κυκλοφορούν μόνο στα γαλλικά και στα αγγλικά. Όμως το Comic Con είναι διαφορετικό από αυτό που έχουμε στην Γαλλία. Εκεί ο κόσμος κάνει μεγάλες ουρές με τα βιβλία του και έρχεται για να του τα υπογράψεις. Εδώ μπορεί μεν κάποιος να έχει τα βιβλία μου, αλλά θα ζητήσουν να τους κάνω πχ ένα σχέδιο από έναν αγαπημένο τους ήρωα, και φυσικά θα με γνωρίσουν από κοντά.
Βέβαια υπάρχει και το ζήτημα της γλώσσας… Μερικές φορές είναι δύσκολο να επικοινωνήσεις. Και επίσης πολλές φορές θέλεις να μιλήσεις με κάποιον, αλλά όταν τον δεις από κοντά μπλοκάρεις.
Κι εμένα μου συνέβη αυτό. Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο ήμουν στην Γενεύη και εκεί στο διπλανό μου τραπέζι ήταν η Lolita Séchan, κόρη του Renau (σημ. διάσημου Γάλλου τραγουδιστή, στιχουργού και ηθοποιού). Όταν την είδα αρχικά δεν μπορούσα να της μιλήσω, γιατί ήξερα τα πάντα για αυτήν από την στιγμή που γεννήθηκε.
-Και εν τέλει τι της είπατε;
-«Επιτέλους συναντιόμαστε!» (γέλια). Ξέρετε έχουμε πολλούς κοινούς φίλους. Αλλά στην αρχή αισθανόμουν όπως οι άνθρωποι που ξέρουν πράγματα για μένα και έρχονται να με συναντήσουν από κοντά.
-Θα το σκεφτόσασταν να γράφατε ένα κόμικ βασισμένο σε δικό σας κείμενο;
-Ναι, θα ήθελα να γράψω κάποτε. Έχω κάνει 16 κόμικς και όσο περνά ο καιρός αισθάνομαι πως μεγαλώνει η ανάγκη να γράψω μια δική μου ιστορία.
-Εννοείτε μυθοπλαστική ή τη δική σας ιστορία;
-Μια ιστορία για εμένα. Πέρυσι έκανα μια σοβαρή εγχείριση καρδιάς. Ήταν η δεύτερη που έκανα. Την πρώτη την είχα κάνει όταν ήμουν μόλις ενός έτους, το 1973, και μάλιστα ήταν η πρώτη του είδους της που είχε γίνει σε τόσο μικρό σε ηλικία παιδί στη Γαλλία.
Τώρα φυσικά είμαι καλύτερα. Όμως την περίοδο που έκανα την επέμβαση είχα σκεφτεί αρκετά και αποφάσισα να ξεκινήσω να γράψω μια ιστορία για εμένα. Ίσως αυτό να είναι το επόμενό μου πρότζεκτ.
-Έχετε ελληνική καταγωγή. Πείτε μας για την ελληνική σας ρίζα…
-Ο παππούς μου ήταν Έλληνας. Ο πατέρας μου γεννήθηκε στην Καζαμπλάνκα, στο Μαρόκο. Μεγάλωσε όμως στην Ελλάδα. Το αστείο είναι ότι εγώ δεν ξέρω λέξη στα ελληνικά! Μου πέρασε από το μυαλό να μάθω, αλλά πραγματικά είναι μια δύσκολη γλώσσα.
Στη Γαλλία έχει τύχει να έρθουν επισκέπτες σε εκθέσεις για να τους υπογράψω βιβλία και να μου λένε λέξεις στα ελληνικά και εγώ να μην ξέρω τι να απαντήσω.
Ωστόσο, όταν ήμουν μικρός θυμάμαι πως ο πατέρας μου είχε Έλληνες φίλους και γιορτάζαμε το Πάσχα παραδοσιακά.
Το όνομά μου είναι Νικόλας, ο αδερφός μου λέγεται Αλέξης. Ο γιος μου λέγεται Milos. Όταν ήταν έγκυος η γυναίκα μου είχαμε πάει ταξίδι στην Αθήνα και τη Μύκονο, και σε άλλα νησιά. Είδαμε τη Μήλο και αποφασίσαμε να πούμε τον γιο μας Milo. Υπάρχει σύνδεση με την Ελλάδα. Και είναι ωραίο αυτό. Και όταν η Ελλάδα κέρδισε το Euro στο ποδόσφαιρο έβλεπα σχόλια στο facebook και χαιρόμουν! Ένιωθα περήφανος.
Χρήσιμα
«The Comic Con 3» - Thessaloniki Comic Convention
Ώρες λειτουργίας έως 7/5/2017 (Αποθήκη Γ'): 10.00-21.00. Για τις προβολές στην Αποθήκη 1 του ΟΛΘ και στο "Ολύμπιον" συμβουλευτείτε το σχετικό πρόγραμμα.
Εισιτήρια: €6 (ημέρας ενηλίκων), €10 (μειωμένο τριημέρου – προπώληση), €12 (τριημέρου).
Παιδιά ηλικίας έως 12 χρόνων δικαιούνται δωρεάν είσοδο, εφόσον συνοδεύονται από ενήλικα (ένα παιδί ανά ενήλικα). Εισιτήριο για κάθε επιπλέον παιδί ηλικίας έως 12 ετών: €3.
