Χθες και σήμερα παίζεται ακόμη μία πράξη στο έργο της πώλησης του Λιμένα της Θεσσαλονίκης, αναφέρει η Ομοσπονδία Υπαλλήλων Λιμανιών Ελλάδος (ΟΜΥΛΕ) σε χθεσινή της ανακοίνωση.
Ολόκληρη η ανακοίνωση έχει ως εξής:
Το ΤΑΙΠΕΔ ανακοίνωσε ότι αναδείχθηκε πλειοδότης για την εξαγορά του 67% του μετοχικού κεφαλαίου της ΟΛΘ ΑΕ η κοινοπραξία της DIEP- BELTERRA & CMA
Πανηγυρίζουν δε για το “απίστευτο” ποσό των 232 εκ περίπου ευρώ της προσφοράς και πιστοί στη μέχρι σήμερα πρακτική τους επιχειρούν με τη διαστροφή της πραγματικότητας, ξεπερνώντας κάθε συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας, να προσδιορίσουν το συνολικό τίμημα στο 1 δις περίπου.
Όσα κόλπα μαγικά και να κάνουν όμως δεν μπορούν να κρύψουν το αποτέλεσμα : 232 εκ για το 67% των μετοχών της ΟΛΘ που θα πάει στο απύθμενο πηγάδι του χρέους, για μία εταιρία που εκτός της υψηλής κερδοφορίας που καταγράφει, έχει 80 εκ. χρηματικά διαθέσιμα και 76 εκ αποθεματικά.
Το αναιμικό πρόγραμμα επενδύσεων που περιγράφει η Σύμβαση παραχώρησης και τα ντοκουμέντα της πώλησης (από 309 εκ στην πενταετία και 132 στην δεύτερη πενταετία ) συρρικνώθηκε στα 180 εκ σε βάθος πενταετίας και με 2 χρόνια αναμονή, η ρήτρα διακίνησης φορτίου παραμένει για 18 έτη στις σημερινές δυνατότητες εξυπηρέτησης φορτίου (δίχως επενδύσεις). Μάλιστα βρίσκεται στην διακριτική ευχέρεια του ιδιώτη η υλοποίηση του.
Όπως και να το παρουσιάζουν λοιπόν παραδίδεται ένα ισχυρό δημόσιο εργαλείο ανάπτυξης στη κυριολεξία στις προθέσεις του ιδιωτικού μονοπωλίου που εγκαθίσταται.
Η πραγματικότητα είναι μία και σκληρή : η επιλογή του μοντέλου της πώλησης των μετοχών στην ιδιωτικοποίηση υποβάθμισε από μόνη της την αξία του ΟΛΘ, ιδιαίτερα σε περίοδο που το χρηματιστήριο καταγράφει απίστευτα χαμηλά λόγω κρίσης και αποανάπτυξης.
Ας μας απαντήσουν πόσα χάνει το ελληνικό δημόσιο και τα χειμαζόμενα δημόσια έσοδα στο βάθος της τριακονταπενταετίας.
Μάλλον στα υψηλά μαθηματικά τους δεν συμπεριλαμβάνονται η πρόσθεση και η αφαίρεση ως πράξεις υπολογισμού, πόσο μάλλον η θεωρία της σχετικότητας.
Ας μας απαντήσουν γιατί λυσσαλέα πολεμάνε τη πρόσληψη προσωπικού αοριστου χρόνου, αφού διθυραμβικά ανακοινώνουν εκατοντάδες θέσεις απασχόλησης
Πως ακριβώς προασπίζονται στη Σύμβαση παραχώρησης την άμεση εξυπηρέτηση εισαγωγών εξαγωγών , την Εθνική Οικονομία, και τη τιμολόγηση τους από τον ιδιώτη επενδυτή?
Δυστυχώς δεν μπορούν να απαντήσουν ούτε στα απλά ούτε στα σύνθετα ερωτήματα
Εμείς από τη πλευρά μας απλά ξαναεπαναλαμβάνουμε ότι με κάθε τρόπο και μέσο, όπως μέχρι σήμερα κάνουμε με θετικά αποτελέσματα, θα συνεχίσουμε
--να υπερασπιζόμαστε το δημόσιο συμφέρον και το Λιμάνι
--την Ανάπτυξη του Λιμανιού της Θεσσαλονίκης και της Απασχόλησης, τις Θεσπισμένες Εργασιακές Σχέσεις & τις Συλλογικές Διαπραγματεύσεις.
Με τη ρητή υπενθύμιση ότι οι Θεσπισμένες Εργασιακές Σχέσεις δεν αποτελούν αιτούμενο αλλά προαπαιτούμενο για την ύπαρξη του Λιμανιού.
