Του ΤΑΣΟΥ ΘΩΜΑ
Πού θα καταλήξει η σύγκρουση ΕΕ-Ρωσίας στην Ουκρανία; Ποια θα είναι τα μακροχρόνια αποτελέσματα της ευρωζωνικής κρίσης; Πώς θα διαμορφωθεί ο γεωγραφικός χάρτης της Μέσης Ανατολής και ο χάρτης των συμμαχιών στην ευρύτερη ταραγμένη περιοχή;
Το αμερικανικό think tank Stratfor κάνει τις δικές του προβλέψεις για την επόμενη δεκαετία. Καταπιάνεται με τα ερωτήματα που αναφέραμε προβλέποντας πως 1) Το ουκρανικό ζήτημα θα επιφέρει ανεπανόρθωτα πλήγματα στην οικονομία της Ρωσίας, οδηγώντας σε έναν επίσημο ή ανεπίσημο κατακερματισμό της χώρας. Συγκεκριμένα αναφέρει πως «Είναι απίθανο η Ρωσική Ομοσπονδία να επιβιώσει με τη σημερινή της μορφή». Αυτό το «κενό εξουσίας» στην πυρηνική Ρωσία θα είναι η «μεγαλύτερη κρίση της επόμενης δεκαετίας», όπως προβλέπει το Stratfor, κάτι που θα αναγκάσει τις ΗΠΑ να επέμβουν στην περιοχή ώστε να «διασφαλίσουν» πως αυτά τα όπλα δεν θα καταλήξουν σε λάθος χέρια.
Οι προβλέψεις του Stratfor είναι εξίσου δυσοίωνες για την Ευρώπη και την ευρωζώνη. Τα δύο αποτελέσματα της ευρωζωνικής κρίσης, όπως τα βλέπει το αμερικανικό think tank είναι πως 1) Θα καταρρεύσει η Ευρωπαϊκή Ένωση όπως την ξέρουμε. Χωρισμένη στα τέσσερα θα είναι η Γηραιά Ήπειρος (δυτική Ευρώπη-ανατολική Ευρώπη-Σκανδιναβία και Βρετανία), ενώ η πολιτική και οικονομική ενοποίηση θα είναι ένα μακρινό παρελθόν. 2) Η Γερμανία θα αντιμετωπίσει μία μεγάλη κρίση, ακριβώς επειδή η βασιζόμενη στις εξαγωγές οικονομία της είναι εξαιρετικά κερδισμένη από το κοινό νόμισμα, το οποίο υπονοείται πως είτε θα ταλανίζεται επ’ αόριστον, είτε θα διαλυθεί. «Αναμένουμε πως η Γερμανία θα βρεθεί αντιμέτωπη με σοβαρές οικονομικές ανατροπές την ερχόμενη δεκαετία», αναφέρει η έκθεση.
Στη Μέση Ανατολή, ο χάρτης που χάραξαν οι ευρωπαϊκές δυνάμεις τον 19ο και 20ο αιώνα βρίσκεται ήδη υπό αίρεση. Η Λιβύη, η Συρία, το Ιράκ είναι χώρες είτε ντε φάκτο διαμελισμένες, είτε κυριολεκτικά διαλυμένες μέσω ενός διαρκούς αιματηρού πολέμου. «Ο μεγάλος κερδισμένος από αυτή την κατάσταση», σύμφωνα με το Stratfor, «είναι η Τουρκία, μία μεγάλη, σχετικά σταθερή χώρα, της οποίας τα σύνορα ξεκινούν από τη Μαύρη Θάλασσα για να φτάσουν μέχρι τη Συρία και το Ιράκ». Το αμερικανικό think tank θεωρεί πως η Άγκυρα θα γίνει «ένας αναντικατάστατος σύμμαχος των ΗΠΑ» στην περιοχή.
Οι προβλέψεις του Stratfor μοιάζουν να είναι το best case scenario για τις ΗΠΑ. Το αμερικανικό think tank σκόπιμα δεν λαμβάνει υπόψιν του πως οι ανταγωνιστικές σχέσεις των μεγάλων κρατών δεν κινούνται πάντοτε γραμμικά, ούτε παράγουν στον απόλυτο βαθμό το επιθυμητό αποτέλεσμα. Αυτό που σκιαγραφεί το Stratfor είναι το απόλυτο: Ο Λευκός Οίκος πετυχαίνει σε τρεις άξονες. 1) Διακόπτει οριστικά και αμετάκλητα την επέκταση της επιρροής της Ρωσίας στην πρώην ΕΣΣΔ. 2) Καταστρέφει κάθε πιθανότητα ελέγχου της περιοχής από μία συγκλίνουσα συμμαχία Μόσχας και Βερολίνου, ανατρέποντας παράλληλα την επεκτεινόμενη (μέσω του ευρώ, όπως επισημαίνουν οι Αμερικανοί) κυριαρχία της Γερμανίας στην Γηραιά Ήπειρο και 3) Η Άγκυρα του Ερντογάν δέχεται να υλοποιήσει τα σχέδια Ομπάμα στη Μέση Ανατολή, παρότι αυτή τη στιγμή η Τουρκία βρίσκεται στην πλευρά των δυσαρεστημένων – μαζί με το Ισραήλ του Νετανιάχου.
Θα καταφέρουν να επιτύχουν ταυτόχρονα όλους τους σκοπούς τους σε αυτά τα μέτωπα οι ΗΠΑ; H μαξιμαλιστική ανάλυση του Stratfor αγνοεί τις παράπλευρες συγκλίσεις των ισχυρών χωρών, σε μία φάση γεωπολιτικής ανασυγκρότησης και μίας διαρκούς οικονομικής ευθραυστότητας.
