Skip to main content
Menu Αναζήτηση
espa-banner

Ο Jaco Van Dormael στη Θεσσαλονίκη με τα... δάχτυλα του «Cold Blood»

Λίγο πριν ανοίξει η αυλαία για την παράσταση όπου πρωταγωνιστές είναι δάχτυλα, ο γνωστός σκηνοθέτης μίλησε στο typosthes.gr

Συνέντευξη στη ΛΕΜΟΝΙΑ ΒΑΣΒΑΝΗ

Μια παράσταση όπου πρωταγωνιστές είναι τα δάχτυλα είναι το «Cold Blood», των Michèle Anne De Mey, Jaco Van Dormael και της κολεκτίβας Kiss & Cry σε κείμενα Thomas Gunzig, το οποίο φιλοξενείται απόψε (18/10/2018) και ώρα 21.00 στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης στο πλαίσιο των 53ων Δημητρίων.

Δάχτυλα που θα μεταμορφωθούν σε φιγούρες για να μας διηγηθούν μέσα από την μεγάλη οθόνη την ιστορία επτά θανάτων.

«Είναι χορός, αλλά υπάρχουν πολλά περισσότερα από τον χορό», αναφέρουν οι συντελεστές. Το αποτέλεσμα μοιάζει με ταινία που εστιάζει σε πράγματα υπερβολικά δυσδιάκριτα για το γυμνό μάτι.

«Βλέπουμε το making of. Οι ηθοποιοί είναι ορατοί. Είναι μια διαφορετική δουλειά από το σινεμά. Είναι πολύ περισσότερο συλλογική δουλειά. Όλοι κάνουν από κάτι και ευθύνονται για όλα. Στην πράξη φτιάχνουμε εικόνες και το θέαμα μοιάζει με μια φωτογραφία που εμφανίζεται σταδιακά. Αποκαλύπτεται σιγά σιγά η ιστορία.

Ουσιαστικά το “Cold Bloood” είναι ένα φιλμ που δεν είναι εγγεγραμμένο, αλλά γράφεται κατά τη διάρκεια της παράστασης και ο κύκλος του κλείνει με το τέλος της παράστασης. Μοιάζει με την arte povera, με την έννοια ότι κάνουμε πράγματα με ελάχιστο ντεκόρ. Είναι μια μορφή αφήγησης που θυμίζει κατασκευές και παιχνίδια που κάναμε όταν ήμασταν μικροί, μάς προκαλεί να δούμε στιγμές γεγονότων, χωρίς όμως να συμβαίνουν να αποτελούν πραγματικά γεγονότα», δήλωσε σε συνέντευξή του στο typosthes.gr, σε μια κατ’ ιδίαν συνάντηση που είχαμε μαζί του στο Μέγαρο Μουσικής λίγες ώρες μετά την άφιξή του στην πόλη μας, ο σκηνοθέτης Jaco Van Dormael. Οι λάτρεις της 7ης τέχνης θα τον γνωρίζουν από την ταινία του «Όγδοη μέρα» ή την πιο πρόσφατη ταινία του «Η ολοκαίνουργια... Καινή Διαθήκη».

Στο τελευταίο του φιλμ έχει ως πρωταγωνιστή τον… Θεό ο οποίος ζει στις Βρυξέλλες, και κάνει άνω κάτω τη ζωή των πιστών βάζοντάς τους δοκιμασίες. Όμως η κόρη του θυμώνει μαζί του και αποφασίζει να στείλει sms στους πολίτες ενημερώνοντάς τους για την ημέρα του θανάτου τους….

Ο θάνατος είναι ένα θέμα που απασχολεί τον Βέλγο σκηνοθέτη και στο «Cold Blood».

«Στην αρχή της παράστασης το κοινό ακούει μια φωνή που το λέει πως είναι σκοτάδι, μετράει ως το τρία και υπνωτίζεται. Ακολουθεί η αφήγηση που αναφέρει πως ο θεατής θα ζήσει με ασφάλεια επτά εμπειρίες θανάτου. Επτά σκηνές από το τι θυμάσαι από την τελευταία στιγμή της ζωής. Συνήθως είναι μια μυρωδιά πχ της γης, των ανθρώπων που αγάπησες ή άλλα μικρά πράγματα.», σημείωσε ο κ. Dormael. Στο τέλος το κοινό επιστρέφει, ξυπνά από αυτό το όνειρο.

«Όταν ο θάνατος έρχεται είναι παράλογος, άλλες φορές ασήμαντος και μερικές φορές κωμικός», αναφέρουν οι συντελεστές της παράστασης. Κατά τον Thomas Gunzig, που έγραψε το σενάριο, «υπάρχουν οι μηχανικοί θάνατοι, οι οργανικοί θάνατοι, θάνατοι με άρωμα, οι θάνατοι της νύχτας, θάνατοι από πρώτο χέρι, σιωπηλοί θάνατοι και ερωτικοί θάνατοι. Και μπορεί να ζούμε σε έναν κόσμο με θάνατο, φθορά, αλλά ο χορός που θα δείτε κάθε άλλο παρά μακάβριος είναι. Αντιθέτως, είναι μια γιορτή της ζωής, των αισθήσεων και του έρωτα. Αντανακλά τις τελευταίες στιγμές του φωτός και τις προηγούμενες μνήμες».  

«Στην τέχνη ο θάνατος σημαίνει κάτι. Στην ζωή όμως όχι. Απλά είναι η παύση της ύπαρξης» μας είπε ο κ. Dormael. «Φοβάστε τον θάνατο;», τον ρωτήσαμε. «Ναι, φυσικά», μάς απάντησε. «Και για να πολεμήσω αυτό τον φόβο, ζω», συμπλήρωσε.

Τι θέλει να πει στο κοινό μέσα από την τέχνη του; «Δεν ξέρω τι καταλαβαίνει και τι δεν καταλαβαίνει το κοινό. Για μένα το να κάνω ταινίες ή θέατρο μοιάζει σαν να πετάω μπουκάλια με μηνύματα στη θάλασσα και δεν ξέρω ποιος θα τα βρει και τι θα καταλάβει. Μερικές φορές λοιπόν το κοινό βλέποντας τις παραστάσεις μου είναι χαρούμενο, αλλά δεν ξέρω γιατί. Υπάρχουν όμως και κάποιοι που δεν τους αρέσουν τα έργα μου».

Μετά τη Θεσσαλονίκη η παράσταση θα συνεχίσει την περιοδεία της σε άλλους σταθμούς. Όσο για τον Jaco Van Dormael μάς είπε πως πρέπει να βρει χρόνο για να γράψει, να ετοιμάσει το υλικό για το επόμενό του project.

Σημειώστε πως έργα της ομάδας του Jaco Van Dormael και της Michèle Anne De Mey, έχουν παρουσιαστεί σε περισσότερες από 20 χώρες και αγγίζοντας κοινό που ξεπερνά τους 180.000. Παραγωγή: Astragales (Βέλγιο)

Είσοδος: 12€, 10€ , (φοιτητές, άνεργοι, ΑμΕΑ, Κάτοχοι Κάρτας Δημητρίων).

Συντελεστές

Μια παράσταση των: Michèle Anne De Mey, Jaco Van Dormael και της κολεκτίβας Kiss & Cry

Κείμενα: Thomas Gunzig

Συνεργάτες: Grégory Grosjean,Thomas Gunzig, Julien Lambert, Sylvie Olivé, Nicolas Olivier, de Thomas Beni, Gladys Brookfield-Hampson, Boris Cekevda, Gabriella Iacono, Aurélie Leporcq, Bruno Olivier, Stefano Serra

Σκηνοθεσία: Jaco Van Dormael και Michèle Anne De Mey

Σενάριο: Thomas Gunzig, Jaco Van Dormael, Michèle Anne De Mey

Κινηματογραφία: Jaco Van Dormael και Julien Lambert

Χορογραφία: Michèle Anne De Mey και Grégory Grosjean

Χορευτές: Michèle Anne De Mey, Grégory Grosjean, Gabrie.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ