Skip to main content
Menu Αναζήτηση
espa-banner

Θεσσαλονίκη: Τα «Ορφανά» επέστρεψαν και γεμίζουν το Φουαγιέ της ΕΜΣ

Η Ελένη Θυμιοπούλου που πρωταγωνιστεί στην παράσταση, απάντησε στις ερωτήσεις μας

Συνέντευξη στη ΛΕΜΟΝΙΑ ΒΑΣΒΑΝΗ

Τα «Ορφανά» του Ντέννις Κέλλυ, η παράσταση που συζητήθηκε πέρυσι και έγινε sold out, επιστρέφει στο Φουαγιέ της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών του ΚΘΒΕ για λίγες βραδιές.

Στο καλογραμμένο έργο του Βρετανού συγγραφέα, ο Τάκης Τζαμαργιάς έδωσε νέα πνοή με την σκηνοθεσία του, και καθοδήγησε τους τρεις ηθοποιούς του, τον Χρήστο Διαμαντούδη (Λίαμ), την Ελένη Θυμιοπούλου (Έλεν) και τον Χρίστο Στυλιανού (Ντάννυ), με τέτοιο τρόπο ώστε ο θεατής να φεύγει από την αίθουσα με την αίσθηση πως είδε μια πραγματικά καλοδουλεμένη παράσταση.

Ομολογώ πως πέρυσι δεν πρόλαβα να δω την συγκεκριμένη δουλειά και μετανιώνω γι’ αυτό, όμως προχθές βράδυ που πήγα στο Φουαγιέ της ΕΜΣ, κατάλαβα γιατί ξεχώρισε. Η βία στην οικογένεια, στις σχέσεις, στην κοινωνία, ο ρατσισμός, ο φόβος, η φτώχεια, έχουν τη θέση τους στην ιστορία. Και οι ερμηνείες τόσο ρεαλιστικές, μοιάζουν σαν να έχεις μπει στο σαλόνι του σπιτιού του Ντάννυ και της Έλεν, όπου οι ισορροπίες ανατρέπονται όταν ο αδερφός της Έλεν εισβάλλει μέσα στα αίματα, και σε κάνουν να συλλογιστείς πόσο οι αξίες σου θα ήταν αλώβητες μπροστά σε μια ανάλογη κρίση.

Μην χάσετε αυτή την παράσταση! Πριν όμως διαβάστε τι μας είπε η Ελένη Θυμιοπούλου.

-Τα «Ορφανά» επιστρέφουν στο ΚΘΒΕ. Τι πιστεύετε πως ήταν αυτό που έκανε τόσο αγαπητή την παράστασή σας στην περσινή θεατρική σεζόν;

-Τα «Ορφανά» του Βρετανού Ντέννις Κέλλυ είναι ένα θεατρικό έργο που πρωτοανέβηκε στην Αγγλία το 2009 και σήμερα εννέα χρόνια μετά παραμένει δυστυχώς τρομακτικά επίκαιρο. Λέω δυστυχώς γιατί αποτυπώνει μια κοινωνία όπου ο ξένος, ο Άλλος φαντάζει ως απειλή και καταλήγει ένας εύκολος στόχος ώστε να αποφορτιστεί όλη η οργή, το μίσος, η βία και η κρυμμένη θλίψη που διαποτίζει καθημερινά τον σύγχρονο άνθρωπο. Η παράσταση που σκηνοθέτησε ο κ. Τζαμαργιάς για το Κ.Θ.Β.Ε. στήνει έναν καθρέφτη μπροστά στον θεατή και τον φέρνει αντιμέτωπο με τα σκοτεινά σημεία του εαυτού του και με ό,τι θεωρούσε σταθερές στη ζωή του. Ξεβολεύει και γίνεται αφορμή για πολλά ερωτήματα. Θεωρώ πολύ αισιόδοξο το γεγονός ότι το κοινό της Θεσσαλονίκης δείχνει δεκτικό σε αυτό το ξεβόλεμα.

-Ποια ορφάνια είναι αυτή που σημαδεύει περισσότερο τους ήρωες;

-Τα δυο αδέρφια του έργου έχουν χάσει τους γονείς τους σε πολύ μικρή ηλικία αλλά αυτό που τους καθορίζει τελικά είναι η ορφάνια τους όσον αφορά τις αξίες και τις προτεραιότητες στη ζωή τους. Αυτά τα δύο βέβαια είναι αλληλένδετα μεταξύ τους. Η έλλειψη ενός προσώπου, όχι απαραίτητα ενός γονέα, που θα προσφέρει φροντίδα, αγάπη και θα λειτουργήσει ως πρότυπο για έναν νέο άνθρωπο, είναι καθοριστικής σημασίας για την πνευματική και ψυχική εξέλιξή του.

-Ο ξένος που αλλάζει τις ισορροπίες της ζωής τους δεν εμφανίζεται στη σκηνή. Πόσο ευθύνεται τελικά για τις ανατροπές που γίνονται;

-Η ύπαρξη του ξένου είναι μια αφορμή για να αποκαλυφθεί το τέρας που οι ήρωες μπορεί να κρύβουν μέσα τους. Ο άνθρωπος είναι οι πράξεις του και όχι οι απόψεις και τα πιστεύω του. Η τριβή με αυτό το έργο μας έκανε να πειστούμε -όσο κι αν δεν θέλαμε εύκολα να το παραδεχτούμε- πως οι ιδεολογίες και οι θεωρίες μπορεί να πάνε περίπατο μπροστά στο εδώ και τώρα μιας κρίσιμης απόφασης. Αυτό που μας καθορίζει ως ανθρώπους είναι όχι όσα μας συμβαίνουν, αλλά η στάση μας απέναντι σε αυτά.

-Πόσο ισχυρά είναι τα θεμέλια της οικογένειας μπροστά στον κίνδυνο, στην αλλαγή;

-Η έννοια της οικογένειας ενέχει τις έννοιες της προστασίας, της αγάπης, της καθοδήγησης, της αφοσίωσης. Αν και τίποτα από όλα αυτά δεν είναι απαραίτητα αρνητικό, συχνά συγχέονται με τις έννοιες της κατοχής, του ελέγχου και της περιφρούρησης όσων θεωρούμε κεκτημένων ως μέλη μιας οικογένειας. Έτσι η αλλαγή εκλαμβάνεται ως απειλή και τότε στο όνομα της αγάπης διαπράττονται εγκλήματα.

-Πώς λειτούργησε η σκηνοθεσία του κ. Τζαμαργιά στο να αναδειχθούν σημεία κλειδιά του έργου;

-Νομίζω πώς η ματιά του κ. Τζαμαργιά ανέδειξε όχι μόνο τα σημεία κλειδιά αλλά και πιο κρυμμένα στοιχεία μέσα στο έργο όπως η υποβόσκουσα βία που ασκούν όλοι προς όλους, συχνά χωρίς πρόθεση, ίσως και χωρίς συνείδηση. Μας βοήθησε να οδηγούμαστε ως ηθοποιοί σε όλο και μεγαλύτερη αφαίρεση και να επιτρέπουμε στο ίδιο το κείμενο να διατηρεί τη δύναμη που έχει και επί σκηνής. Με πολλή αγάπη και έγνοια παρακολουθεί πολύ συχνά την παράσταση και κάθε φορά μας δίνει τροφή για λίγη σκέψη ακόμα.

-Ποιο το επόμενό σας βήμα στη σκηνή;

-Σε λίγο καιρό ξεκινάμε πρόβες για το έργο «Πυρκαγιές» του Λιβανοκαναδού Ουαζντί Μουαουάντ που θα σκηνοθετήσει η Ιώ Βουλγαράκη για το Κ.Θ.Β.Ε. και είναι προγραμματισμένο να ανέβει στις 26 Ιανουαρίου στο Βασιλικό Θέατρο. Πρόκειται για ένα ασύλληπτης ποιητικότητας και δύναμης κείμενο, μια σύγχρονη τραγωδία με φόντο τον πόλεμο στον Λίβανο.

*Παίζεται: Τετάρτη –Κυριακή 21.15, Είσοδος από 5 έως 13€.Η παράσταση είναι κατάλληλη άνω των 15 ετών.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ