Είναι μαγικά από μόνα τους, η μουσική και τα τραγούδια του Μάνου Χατζηδάκη, πόσο μάλλον όταν βρίσκουν σημαντικούς υπηρέτες που σκύβουν πάνω τους με αγάπη και σεβασμό. Υπηρέτες του έργου του Χατζηδάκη όπως το Plaza Ensemble, οι ερμηνευτές Ανδρέας Καρακότας, Έλσα Μουρατίδου, Βούλα Σαββίδη και το Χορωδιακό Εργαστήρι του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του ΑΠΘ, οι οποίοι με ήχο λιτό και «εσπερινό», επιχείρησαν χθες το βράδυ, μια ξεχωριστή μουσική επαναπροσέγγιση των τραγουδιών του.
Η συναυλία με τίτλο «Μάνος Χατζιδάκις: Από τον Παρνασσό στην Οδό Ονείρων», που άρχισε με την «Προσωπογραφία της Μητέρας μου» (από «Το χαμόγελο της Τζοκόντας») και ολοκληρώθηκε με «Το βαλς των χαμένων ονείρων» (από την «Οδό Ονείρων»), είναι βέβαιο ότι μάγεψε το κοινό στην κατάμεστη Αίθουσα Τελετών του ΑΠΘ, έτσι όπως ήταν ιδωμένα (μουσικές και τραγούδια), μέσα από το ενορχηστρωτικό πρίσμα και την ηχοχρωματική παλέτα (πιάνο, βιολί, ακορντεόν, μαντολίνο, κοντραμπάσο), του Plaza Ensemble.
Ανδρέας Καρακότας: Άρχισε τις ερμηνείες του με τα τραγούδια από το «Χωρίον ο Πόθος», συνέχισε με τα «Τραγούδια της αμαρτίας» και την «Επιστροφή», τον «Ματωμένο Γάμο», την «Πορνογραφία», ολοκλήρωσε με την «Αθανασία». Από τους κλασικούς ερμηνευτές του έργου του Μάνου Χατζηδάκι, με στιβαρές, σχεδόν αυστηρές ερμηνείες, ενίοτε όμως με ύφος …ανάλαφρο όπου επιβάλλονταν…
Πάντα με …υπεύθυνη στάση απέναντι στο έργο του Χατζηδάκι, ωστόσο κάποιες φορές αρκετά ...σφιγμένος, για τη γνώση και τη μεγάλη του εμπειρία. Πάντα σημαντικός, πάντα απαραίτητος στον ορίζοντα των ακουσμάτων μας, όσον αφορά το κεφάλαιο «Χατζηδάκις».
Έλσα Μουρατίδου: Δροσερή παρουσία, εξαιρετική στην απόδοση των τραγουδιών, ερμηνεύτρια πραγματική, με ιδιαίτερη …πλαστικότητα στη φωνή και στο σώμα, αέρινη λες, σαν κάποιο ξωτικό που εισπήδησε μυστικά στο χώρο, ανάμεσα από τις δενδροστοιχίες του ΑΠΘ. Μέλος του a capella φωνητικού σχήματος «STRINGLESS» και του σχήματος κέλτικης παραδοσιακής μουσικής «TIR FADA» με τα οποία περιοδεύει, τις έβγαινε φανερά το σπούδαγμα του ελεύθερου φωνητικού αυτοσχεδιασμού κοντά στη Σαββίνα Γιαννάτου αλλά και τα σεμινάρια χορού στην αρχαία τραγωδία με τον Μιχαήλ Μαρμαρινό.
Βούλα Σαββίδη: «Τρεις δολοφόνοι» και «Η Μαριάνθη των ανέμων», από τις «Μπαλάντες της οδού Αθηνάς», τα δύο τραγούδια που ερμήνευσε συμμετέχοντας φιλικά, θέλοντας όπως είπε, να τιμήσει τους συγκεκριμένους σημαντικούς μουσικούς, αλά φυσικά και πρωτίστως τον ίδιο το Μάνο. Είναι γνωστό ότι δεν εμφανίζεται εδώ και πολλά χρόνια, ή μάλλον εμφανίζεται σποραδικά και επιλεκτικά. Πάντα όμως είναι η σπουδαία ερμηνεύτρια του λαϊκού, του ρεμπέτικου, του έντεχνου, με την μοναδική χροιά στη φωνή. Το παρατεταμένο χειροκρότημα ήταν αν μη τι άλλο, μια ακόμα επιβράβευση της προσφοράς της.
Χορωδιακό Eργαστήρι του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του ΑΠΘ: Πραγματικά σπουδαία χορωδία, υπό τη διεύθυνση της Εριφύλης Δαμιανού, με πολλές εμφανίσεις στο ενεργητικό της, πλαισιώνοντας μουσικά επίσημες τελετές του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου και επιστημονικές εκδηλώσεις του Τμήματος Μουσικών Σπουδών. Τα μέλη της, φοιτητές που ολοκλήρωσαν τον υποχρεωτικό κύκλο συμμετοχής στη Χορωδία του Τμήματος και ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για την περαιτέρω μελέτη και παρουσίαση της χορωδιακής μουσικής. Απόλυτα ταιριαστοί, τόσο με τον Ανδρέα Καρακότα, όσο και με την Έλσα Μουρατίδου, απέσπασαν θερμό χειροκρότημα.
Plaza Ensemble: Απλά σπουδαίοι. Πολύ σπουδαίοι… Τόσο που να αναρωτιέται κανείς γιατί ο γιος του Μάνου Χατζηδάκι, δεν τους επέτρεψε, όπως άλλωστε είχαν προγραμματίσει, την παρουσίαση του κύκλου τραγουδιών «Μεγάλος Ερωτικός». Το μουσικό σύνολο ιδρύθηκε το 2004 από τους Θανάση Μπιλιλή (πιάνο), Άκη
Αρχοντή (βιολί), Κώστα Τσούγκρα (ακορντεόν) και Γιάννη Πολυμενέρη (κοντραμπάσο), με σκοπό την ερμηνεία έργων ευρείας απήχησης στο πλατύ κοινό που, συγχρόνως όμως, αντικατοπτρίζουν την ακαδημαϊκή παιδεία, καθώς και την
καλλιτεχνική αξία των δημιουργών τους. Το ρεπερτόριό τους, περιλαμβάνει μουσική του Astor Piazzolla, του Nino Rota, του Μάνου Χατζιδάκι, πορτογαλέζικα Fados, μουσική από τον ευρωπαϊκό και διεθνή κινηματογράφο, σύγχρονη μουσική και σύγχρονο αυτοσχεδιασμό.
