Της ΛΕΜΟΝΙΑΣ ΒΑΣΒΑΝΗ
Ήταν καλοκαίρι του 2001, στην Περούτζια της Ιταλίας που πρωτοείδα στα ιταλικά και χωρίς υπότιτλους την ταινία «Σινεμά ο Παράδεισος» (Nuovo Cinema Paradiso) του Τζουζέπε Τορνατόρε και την λάτρεψα. Ήταν βέβαια το director’s cut. Κι αυτό στο συγκεκριμένο φιλμ παίζει μεγάλο ρόλο…
Τώρα, συγκεκριμένα στις 9 Αυγούστου 2018, η ταινία θα βγει ξανά στις αίθουσες του σινεμά (από την ODEON και την AUDIO VISUAL).
Όχι βέβαια με την πλήρη εκδοχή της που είναι στα 173 λεπτά, μα στα 125 λεπτά. Έστω κι έτσι, νομίζω πως αξίζει τον κόπο να την δείτε ή να την ξαναδείτε!
Το «Σινεμά ο Παράδεισος» βασίζεται στη ζωή του σεναριογράφου/σκηνοθέτη Τζουζέπε Τορνατόρε. Βγήκε για πρώτη φορά στις αίθουσες το 1988 και πήρε το Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας.
Η υπόθεση; Σε ένα μικρό χωριό της Ιταλίας, ο νεαρός Σαλβατόρε ή Τότο γίνεται φίλος με τον Αλφρέντο, τον μηχανικό προβολής του τοπικού σινεμά. Μέσα από τη φιλία τους, ο μικρός Τότο αποκτά ένα πατέρα που ποτέ δεν είχε, ενώ μαγεύεται από το σινεμά και τις ταινίες. Εν τω μεταξύ, βλέπουμε πώς ο κινηματογράφος επηρεάζει τους κατοίκους του χωριού, ενώνοντάς τους μέσα από την αγάπη τους για τις ταινίες. Σιγά σιγά ο Τότο, και θα πρέπει να αποχαιρετήσει τους γνωστούς του για να αναζητήσει την τύχη του στην πόλη. Ύστερα από 30 χρόνια, ο Τότο θα επιστρέψει στη γενέτειρά του όταν μάθει για τον θάνατο του Αλφρέντο και θελήσει να παρευρεθεί στην κηδεία του φίλου του. Μέσα σε όλα αυτά και ο έρωτας έχει το δικό του μερίδιο…
Όλα όμως τα παραπάνω ξετυλίγονται με ένα flashback που πυροδοτείται από την είδηση του θανάτου του Αλφρέντο.
Θα δείτε μια ταινία - ύμνο στο σινεμά, μια ταινία για την αγάπη, την φιλία και τον έρωτα. Αλλά και για το γεγονός ότι ο κινηματογράφος αποτελεί, τόσο για τον ήρωα, όσο και για πολλούς από εμάς, ένα καταφύγιο στις δύσκολες στιγμές.
Παίζουν: Φιλίπ Νουαρέ, Ζακ Περέν, Σαλβατόρε Κάσιο, Μάρκο Λεονάρντι.
