Συνέντευξη στη ΛΕΜΟΝΙΑ ΒΑΣΒΑΝΗ
Επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη η Γλύκα Στόιου με το έργο “Life Is A Fairytale” από 20 έως 29 Απριλίου, στη μικρή σκηνή του Θεάτρου Αθήναιον (Βασ.Όλγας 35). Η πρώτη παρουσίαση του έργου έγινε πέρυσι σε ελληνικά θέατρα με τον τίτλο «Στρίγγλα Γυναίκα», παρουσιάστηκε στο 25ο Συνέδριο Θεάτρου της Αλάσκας στα Aγγγλικά και φέτος, επιστρέφει με νέο τίτλο, ανανεωμένο κείμενο και νέα σκηνοθεσία μόνο στη Θεσσαλονίκη, μετά από sold out παραστάσεις στη Ρώμη. Θα παρουσιαστεί και στα Eλληνικά και στα Aγγλικά σε συμπαραγωγή του Θεάτρου Αθήναιον με το Αγγλικό Θέατρο της Ρώμης και την εταιρία θεάτρου Lamba. «Το θέατρο είναι ζωντανός οργανισμός, εξελίσσεται διαρκώς», σημείωσε η δημιουργός.
Ανέφερε πως με το έργο της θέλησε να καυτηριάσει «τον τρόπο που σε πολλές περιπτώσεις γαλουχείται η γυναίκα: να είναι το αιώνιο θύμα που ένας πρίγκιπας/άντρας κυνηγός θα έρθει να τη σώσει….». Και συμπλήρωσε: «Τα γυναικεία δικαιώματα είναι ανθρώπινα δικαιώματα, δεν είναι η γυναίκα ειδική κατηγορία ανθρώπου, οφείλει να είναι ανεξάρτητη, οφείλει να είναι δυνατή».
Το καλοκαίρι η ίδια θα πάει ξανά στην Αλάσκα, όπου θα παρουσιάσει το έργο της «Δον Κιχώτες» (μια διασκευή του «Δον Κιχώτη» του Θερβάντες), ενώ παράλληλα περιμένει να κυκλοφορήσει το πρώτο της παραμύθι από τις εκδόσεις Πατάκη.
-Πιστεύετε στα παραμύθια;
-Δεν πιστεύω στους ανθρώπους που πουλάνε παραμύθια. Στα παραμύθια πιστεύω. Είναι μια αντανάκλαση της πραγματικής ζωής μέσα από το φίλτρο του εκάστοτε παραμυθά. Πιστεύω ότι η ζωή είναι παραμύθι. Με τις καλές και τις κακές στιγμές. Τους καλούς και τους κακούς χαρακτήρες. Τους θύτες και τα θύματα. Πιστεύω στην εξιλέωση που φέρνει το τέλος. Στην ευχή να ζήσουν αυτοί καλά. Δεν πιστεύω στην ευχή να ζήσουμε εμείς καλύτερα. Θέλω όλοι να ζήσουμε καλά και από καλά καλύτερα. Πιστεύω - πάνω από όλα - στην ίδια τη ζωή. Στη δύναμη της αγάπης, της θέλησης, της συνήθειας. Πιστεύω στη δύναμη του γέλιου. Και πιστεύω ότι η ζωή χωρίς τέχνη είναι ανυπόφορη. Η τέχνη βάζει χρώμα στη ζωή μας. Δίνει φως. Και τα παραμύθια είναι μια μορφή τέχνης.
-Το «Life is a fairy tale» είναι μια εξέλιξη της «Στρίγγλας γυναίκας». Τι έχει αλλάξει;
-Άλλαξαν πολλά, αλλά η κεντρική ιδέα του κειμένου παραμένει ίδια. Άλλαξαν κάποιοι χαρακτήρες, εξελίχτηκαν, ωρίμασαν, έδωσα σάρκα και οστά στον “Πετρούκιο”, ενώ όλα πια περιστρέφονται γύρω από την Κατερίνα και τον τρόπο που αντιλαμβανόταν η ίδια τη ζωή όσο ήταν εν ζωή. Το μετέφρασα πέρυσι στα Αγγλικά και το παρουσίασα στο 25ο Συνέδριο Θεάτρου της Αλάσκας όπου πάω κάθε καλοκαίρι τα τελευταία 3 χρόνια. Αναγνωρισμένοι Αμερικανοί συγγραφείς, όπως ο Έρικ Κομπλ, η σκηνοθέτρια και καλλιτεχνική διευθύντρια του σπουδαιότερου θεάτρου στο Άνκορατζ Τερέζα Ποντ, εντρύφησαν στο κείμενό μου, έκαναν σχόλια, προτάσεις για αλλαγές και ακολούθησα - όπου θεώρησα σκόπιμο - τις παραινέσεις τους. Είναι πολύ σημαντικό για έναν καλλιτέχνη να δέχεται εποικοδομητική κριτική πάνω στο έργο του. Το θέατρο είναι ζωντανός οργανισμός, εξελίσσεται διαρκώς, συνομιλείς με το κοινό και τους ειδικούς και ακολουθείς ένα δρόμο με εμπιστοσύνη ή χωρίς. Όπου σε βγάλει.
-Η παράσταση θα παιχθεί στα Ελληνικά και στα Αγγλικά. Πώς το επιλέξατε και γιατί;
-Η παράσταση είναι παραγωγή του Αγγλικού Θεάτρου της Ρώμης. Έκανε sold out παραστάσεις σε θέατρο της Ρώμης στα Αγγλικά για τους αγγλόφωνους κατοίκους της αιώνιας πόλης και για όσους έχουν τα Αγγλικά ως δεύτερη ξένη γλώσσα. Είμαι κι εγώ ένας από αυτούς. Μένω στη Ρώμη πια. Το Αγγλικό Θέατρο της Ρώμης δραστηριοποιείται εδώ και αρκετά χρόνια απευθυνόμενο σε ένα κοινό που διψά για θεατρικές παραστάσεις σε γλώσσα που να καταλαβαίνει. Είναι πολλοί αυτοί που έρχονται για λίγους μόνο μήνες στη Ρώμη, για σπουδές, δουλειά, μακροχρόνιο τουρισμό, χωρίς απαραίτητα να μιλούν τα Ιταλικά. Και αναζητούν εκδηλώσεις στα Αγγλικά. Με το θέατρο Αθήναιον είχαμε πάντα μια αγαστή συνεργασία, ήταν μια αμοιβαία επιθυμία να αναζητήσουμε το αγγλόφωνο κοινό της Θεσσαλονίκης και να το προσελκύσουμε στο θέατρο. Η αρχική ιδέα ήταν να παρουσιαστεί μόνο στα Αγγλικά, αλλά... οι φίλοι μου “επαναστάτησαν”! Απαίτησαν να κάνω την παράσταση και στα Ελληνικά και στους φίλους μου δε χαλάω ποτέ το χατίρι. Είναι μεγάλη πρόκληση και για μένα ως ηθοποιό και ως συγγραφέα να αφουγκραστώ τις αντιδράσεις του κοινού και στις δύο γλώσσες.
-Τελικά οι γυναίκες είναι στρίγγλες; Και αν ναι, ποιος φταίει γι’ αυτό;
-Δεν είναι όλες οι γυναίκες στρίγγλες. Και γι' αυτές που είναι, νομίζω ότι φταίει η εξέλιξη των ειδών και της ανθρώπινης κοινωνίας στο πέρασμα των αιώνων. Η γυναίκα κυοφορεί, τεκνοποιεί, μένει σπίτι να φροντίσει τα παιδιά και για εκατοντάδες χρόνια, έμενε μακριά από τα κοινά, το κυνήγι της επιβίωσης, την εργασία - η ζωή ήταν δύσκολη σε όλα τα επίπεδα, δεν υπήρχαν οι ανέσεις του σήμερα. Ο άντρας ήταν υπεύθυνος να συντηρήσει την οικογένεια, αλλά παράλληλα να δώσει και λύσεις σε θέματα που αφορούσαν στην οργάνωση της κοινωνίας. Η βιομηχανική επανάσταση, η ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας έφερε τα πάνω κάτω στις ζωές όλων και πλέον η γυναίκα στη δυτική κοινωνία διεκδικεί ισότιμη θέση στην αγορά εργασίας και στην οργάνωση της κοινωνίας. Και πολύ καλά κάνει. Έχουμε πλυντήρια ρούχων, ηλεκτρονικούς υπολογιστές, εφαρμογές στα κινητά, υποχρεωτική εκπαίδευση για τα παιδιά - για ποιο λόγο να μένει η γυναίκα στο σπίτι;
Αυτό που θέλω να καυτηριάσω σε γενικές γραμμές με τη συγκεκριμένη παράσταση είναι τον τρόπο που σε πολλές περιπτώσεις γαλουχείται η γυναίκα από τα γεννοφάσκια της ακόμα και στις μέρες μας: να είναι το αιώνιο θύμα που ένας πρίγκιπας/άντρας κυνηγός θα έρθει να τη σώσει... Από τι και γιατί; Κανείς δεν ξέρει. Και στο τέλος, βλέπουμε γυναίκες θυμωμένες, κακοποιημένες, εγκαταλελειμμένες, προδομένες, να μεγαλώνουν μόνες τους παιδιά, να παραμελούν τους εαυτούς τους, να είναι δυστυχισμένες. Τα γυναικεία δικαιώματα είναι ανθρώπινα δικαιώματα, δεν είναι η γυναίκα ειδική κατηγορία ανθρώπου, οφείλει να είναι ανεξάρτητη, οφείλει να είναι δυνατή. Όπως όλοι οι υγιείς άνθρωποι. Και στις δυτικές κοινωνίες ο δρόμος είναι πλέον ανοιχτός.
-Τι θα ακολουθήσει μετά τη Θεσσαλονίκη;
-Θα κάνουμε περιοδεία στην Αλάσκα τον Ιούνιο με το έργο μου Δον Κιχώτες, διασκευή του Δον Κιχώτη του Θερβάντες, σε σκηνοθεσία δική μου για ενήλικο κοινό, με ντραμς επί σκηνής, σε παραγωγή του θεάτρου Cyrano's και της Τερέζας Ποντ. Παίζω με την Αγγελική Καρακαξίδου όλους τους ρόλους και ντράμερ θα είναι ο Πάτρικ Κνάπιχ. Το έργο Life Is A Fairytale θα συνεχίσει την πορεία του σε ευρωπαϊκές κυρίως πόλεις και φεστιβάλ. Συνεχίζεται στο Μουσείο Τηλεπικοινωνιών στην Αθήνα η θεατρική παράσταση για παιδιά Κι Όμως... Κινείται! σε κείμενο-σκηνοθεσία δικά μου, με Αγγελική Καρακαξίδου, Εύη Φώτου και Σαμουήλ Ακίνολα – θα το πάμε για λίγο κι εκτός Αθήνας. Και να πω τη μεγάλη μου χαρά: περιμένω πώς κα πώς να εκδοθεί το πρώτο μου παραμύθι από τις εκδόσεις Πατάκη: το Πετειναράκι – έτσι όπως το θυμάμαι από τις αφηγήσεις της γιαγιάς μου της Ελένης κι έτσι όπως διαμορφώθηκε από τις δικές μου αφηγήσεις σε παιδιά της εποχής μας.
κείμενο / παίζει: Γλύκα Στόιου
σκηνοθεσία: Γιούστινα Χορόστσακ
φωτογραφίες / βίντεο: Πάτρικ Κνάπιχ
Ιστορικό παραγωγής....
Το έργο παρουσιάστηκε στην πρώτη του μορφή σε ελληνικά θέατρα το 2017 σε σκηνοθεσία Δημήτρη Δημόπουλου με τίτλο «Στρίγγλα Γυναίκα». Ταξίδεψε στην Αμερική και παρουσιάστηκε στο 25ο Συνέδριο Θεάτρου της Αλάσκας σε σκηνοθεσία Γλύκας Στόιου. Το Μάρτιο του 2018 παρουσιάστηκε στη θέατρο Il Cantiere στη Ρώμη με sold out παραστάσεις, σε παραγωγή της Γκάμπυ Φορντ και του Αγγλικού Θεάτρου της Ρώμης, σε σκηνοθεσία της Γιούστινα Χορόστσακ. Επιστρέφει στο θέατρο Αθήναιον στη Θεσσαλονίκη με νέο τίτλο και ανανεωμένο κείμενο – θα παρουσιαστεί και στα Eλληνικά και στα Aγγλικά.
Η Γλύκα Στόιου είναι Ελληνίδα σκηνοθέτρια, συγγραφέας και ηθοποιός με έδρα την Ιταλία. Σπούδασε Παραστατικές Τέχνες, Πολιτιστική Διαχείριση, Δημοσιογραφία και ΜΜΕ. Σκηνοθετεί θεατρικά έργα και ντοκιμαντέρ, γράφει τα σενάρια σε διάφορες ταινίες τεκμηρίωσης, καθώς και ποικίλα άρθρα σε περιοδικά και εφημερίδες. Έχει εργαστεί σε διάφορους χώρους πολιτισμού, υλοποιώντας ιδέες για πρωτότυπα πολιτιστικά προγράμματα. Τα έργα της παρουσιάζονται συχνά στο ελεύθερο θέατρο και σε περιφερειακά θέατρα της Ελλάδας, της Ευρώπης και της Αμερικής. Διδάσκει υποκριτική, σκηνοθεσία και δημιουργική γραφή στη Ρώμη και σε άλλες σχολές του κόσμου.
Πρόγραμμα Παραστάσεων:
Παρασκευή 20/4 (Aγγλικά), Σάββατο 21/4 (Eλληνικά), Κυριακή 22/4 (Aγγλικά)
Παρασκευή 27/4 (Aγγλικά), Σάββατο 28/4 (Eλληνικά) και Κυριακή 29/4 (Aγγλικά).
Ώρα έναρξης: Παρασκευή, Σάββατο στις 21:00 και Κυριακή στις 20:00. Εισιτήρια: 12€ κανονικό, 10€ φοιτητικό/ανέργων, 8€ σύλλογοι / σχολές.
Προπώληση: Ηλεκτρονικά στο ticketservices.gr και στο ταμείο του Θεάτρου Αθήναιον (ημέρες και ώρες παραστάσεων).
