Άρθρο του Σταύρου Καλαφάτη*
Έχει επισημανθεί πολλές φορές και από πολλές πλευρές, η καθεστωτική νοοτροπία με την οποία πολιτεύεται, νομοθετεί και συμπεριφέρεται η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Προωθεί αντισυνταγματικές ρυθμίσεις και όταν καταπίπτουν στα δικαστήρια επιτίθεται στη Δικαιοσύνη. Ασκεί παρακρατικού χαρακτήρα παρεμβάσεις σε δικαστικές υποθέσεις. Επιστρατεύει ανεκδιήγητες προφάσεις για να εμποδίσει τον κοινοβουλευτικό έλεγχο και να αποτρέψει τη διερεύνηση σκοτεινών υποθέσεων, όπως το έγκλημα του 2015. Επιδεικνύει ανοχή σε βιαιότητες και καλύπτει τους δράστες, ομολογώντας πως πρόκειται για δικά της παιδιά.Η Θεσσαλονίκη, δυστυχώς, έχει το θλιβερό προνόμιο να αποτελεί ιδιαίτερο πεδίο των καθεστωτικών κυβερνητικών πειραματισμών. Παράδειγμα, αποτελεί ο ΟΑΣΘ, η «κρατικοποίηση» του οποίου αποδεικνύεται στην πράξη, πως δεν έγινε για την καλύτερη εξυπηρέτηση του επιβατικού κοινού και τη θεραπεία υπαρκτών παθογενειών που σίγουρα έχρηζαν εξυγίανσης. Η συντήρηση του στόλου των λεωφορείων έγινε πιο προβληματική, οι καθυστερήσεις των δρομολογίων μεγαλύτερες, οι βλάβες λεωφορείων συχνότερες, η ταλαιπωρία των πολιτών συνηθέστερη. Ταυτόχρονα, η αλλαγή του κανονισμού λειτουργίας του οργανισμού από τον αρμόδιο υπουργό, δημιούργησε ένα νέο έδαφος επιλεκτικών απ` ευθείας αναθέσεων και συμβάσεων σε ημετέρους.
Παράδειγμα αποτελεί και η ευκολία με την οποία η επιστημονική κοινότητα βρέθηκε στο στόχαστρο του υπουργού Παιδείας επειδή είχε… το «θράσος» να ζητήσει εισαγγελική παρέμβαση για τη διακίνηση ναρκωτικών στην πανεπιστημιούπολη. Ομοίως και η ανοχή της κυβέρνησης στη μετατροπή της πανεπιστημιούπολης, σε ορμητήριο αντιεξουσιαστών. Και βέβαια η αποδιάρθρωση των αστυνομικών υπηρεσιών, που ξεκινά από την ιδεοληπτικής προέλευσης αλλεργία του ΣΥΡΙΖΑ έναντι των σωμάτων ασφαλείας. Με αποτέλεσμα ένα πλέγμα… ανασφάλειας, ιδιαίτερα στις δυτικές περιοχές.
Πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί και η προσπάθεια μονομερούς τροποποίησης της σύμβασης του ελληνικού κράτους με το Ίδρυμα Παπαγεωργίου, όσον αφορά τη λειτουργία του Νοσοκομείου «Παπαγεωργίου». Η προσπάθεια του αρμόδιου υφυπουργού να τοποθετήσει κομματικό τοποτηρητή στη διοίκηση ενός νοσοκομείου που αποτελεί υπόδειγμα λειτουργίας για το σύνολο της Ν.Α. Ευρώπης, επιβεβαιώνει ατράνταχτα την καθεστωτική νοοτροπία μιας κυβέρνησης, που θεωρεί την εξουσία της, ανώτερη από την ίδια τη Δικαιοσύνη, ακόμα και από τη συνταγματική νομιμότητα.
Το χειρότερο είναι, πως αυτή η νοοτροπία, για τη Θεσσαλονίκη, έχει πολλαπλή επίπτωση. Η Θεσσαλονίκη δεν έχει το πλήθος των κρατικών δομών της Αθήνας, ούτε στις μεταφορές, ούτε στην υγεία, ούτε στον τομέα της ασφάλειας, ούτε στον τομέα της Παιδείας. Έτσι, κάθε «παραφωνία», κάθε καθεστωτική πρακτική, γίνεται αμέσως ιδιαίτερα αισθητή και επηρεάζει πολλαπλά το βιοτικό επίπεδο σημαντικού ποσοστού των Θεσσαλονικέων. Ας το σκεφτούν αυτό οι κυβερνώντες…
*Ο Σταύρος Καλαφάτης είναι βουλευτής ΝΔ Α΄ Θεσσαλονίκης και επικεφαλής μείζονος Αντιπολίτευσης του Δήμου Θεσσαλονίκης
