-Ήταν ένας κόκορας στη σκεπή ενός σπιτιού. Ήθελε να πηδήξει, αλλά τελικά δεν το έκανε. Γιατί;
- Γιατί κατά βάθος ήταν κότα!...
-Πώς βάζεις 20 Σκοτσέζους μέσα σε ένα τζιπ;
-Πετάς μια τυρόπιτα!
- Και πώς τους βγάζεις από το τζιπ;
- Φωνάζεις: «Ο τελευταίος πληρώνει!».
Κύπριος γορίλας…
Ήταν ένας Κύπριος και δεν έβρισκε πουθενά δουλειά. Αποφάσισε λοιπόν με τα λίγα λεφτά που του έμεναν να αγοράσει ένα εισιτήριο για την Αγγλία. Πρώτη μέρα δεν βρίσκει τίποτε. Δεύτερη μέρα, πάλι δεν έβρισκε δουλειά και είχε αρχίσει να τον κόβει η πείνα. Καθόταν σ’ ένα παγκάκι λυπημένος και τον βρίσκει ο ιδιοκτήτης ενός τσίρκου.
-Ρε φίλε, αν θες δουλειά, πέθανε ο γορίλας μας. Αν θες να έρθεις να ντυθείς γορίλας και θα σου δώσω ένα πιάτο φαγητό και ένα κρεβάτι να κοιμηθείς το βράδυ.
Δέχεται ο Κύπριος, ντύνεται γορίλας και αρχίζει να φωνάζει και να χτυπά το στήθος του. Αρέσει στο πλήθος, τον χειροκροτούν και ο Κύπριος αρχίζει να κάνει και ακροβατικά. Ξαφνικά όμως, εκεί που έχει σκαρφαλώσει ψηλά, πέφτει μέσα στο κλουβί του λιονταριού. Τρομάζει ο Κύπριος, το λιοντάρι τον πλησιάζει αργά και απειλητικά, ανοίγει το τεράστιο στόμα του και ακούγεται μια φωνή:
-Ρε φίλε, μη φοβάσαι. Κι εγώ Κύπριος είμαι!...
«Ό,τι είναι υπερβολικά σαφές δεν έχει ενδιαφέρον».
Αλεξάντρ Σολζενίτσιν, 1918-2008, Ρώσος συγγραφέας, Νόμπελ 1970
