Προχθές δεν είδαμε το τυπικό σκηνικό μετά από τη συνάντηση των πολιτικών αρχηγών. Συνήθως υπήρχαν χαμόγελα, τυπικές μεγαλόστομες δηλώσεις και μια αίσθηση ότι η τρικομματική κυβέρνηση ακόμη και αν έχει διαφωνίες, προχωράει χωρίς σημαντικές τριβές. Χθες υπήρχε ένταση στις εκφράσεις, οι μεγαλόστομες δηλώσεις έγιναν πιο άτσαλα, ενώ η ουσία βγήκε ακόμη πιο κουτσουρεμένη προς τα έξω. Ενδεικτικό της έντασης, ήταν το «ρωτήστε τους άλλους» του Φ. Κουβέλη, μια ατάκα σχεδόν θυμωμένης απαξίωσης της όλης διαδικασίας.
Ποια όμως ήταν η διαφορά με τις άλλες συναντήσεις; Η τεράστια διαφορά ήταν ότι το προτεινόμενο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο είναι μια διαφωνία έξω από τo πλαίσιo των απαιτήσεων της Τρόικα. Σε αυτή την περίπτωση δεν υπήρχε η πίεση των δανειστών αλλά μόνο εσωτερικές πολιτικές κατευθύνσεις και σκοπιμότητες. Έτσι λοιπόν, αγχωμένοι να καταδείξουν τις πολιτικές τους διαφορές τα τρία κόμματα αποφάσισαν να διαφωνήσουν πιο έντονα από ποτέ. Μάλιστα ο Β. Βενιζέλος έθεσε και ζήτημα συνολικής λειτουργίας της τρικομματικής και ήδη συμφώνησε με τον Φ. Κουβέλη για κατάθεση πρότασης νόμου στη Βουλή για την καταπολέμηση των φαινομένων ρατσισμού και ξενοφοβία.
Τα παρατράγουδα δεν άργησαν, εφόσον λίγες ώρες αργότερα η κυβέρνηση είχε χωριστεί σε 2 μέρη, ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ΔΗΜ.ΑΡ. από τη μία και Νέα Δημοκρατία από την άλλη, η οποία αρχικά διατείνεται ότι δεν θα το ψηφίσουν. Το ενδιαφέρον είναι να δούμε ποιοι θα στηρίξουν την πρόταση νόμου. Το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. έχει πει ότι θα στηρίξει, ενώ η Χ.Α. προφανώς δεν θα το ψηφίσει. Από την άλλη, το Κ.Κ.Ε. αρχικά είχε δημοσιοποιήσει τις αντιρρήσεις του με το νομοσχέδιο Ρουπακιώτη και οι ΑΝ.ΕΛ. δεν έχουν ανοίξει ακόμη τα χαρτιά τους. Ο μόνος τρόπος για να περάσει το νομοσχέδιο είναι να το υπερψηφίσουν όλα τα κόμματα, εκτός φυσικά από Ν.Δ. και Χ.Α. που δηλωμένα δεν το θέλουν, αλλά και οι ανεξάρτητοι βουλευτές. Τις διαρροές βέβαια δεν μπορούμε να τις προβλέψουμε ακόμα.
Ούτως ή άλλως, λοιπόν δεν βγαίνουν τα νούμερα, οπότε θα εκπλαγώ εάν ψηφιστεί το νομοσχέδιο. Η μόνη χαραμάδα αμφιβολίας μήπως υπερψηφιστεί, είναι η πίεση της Ε.Ε. και των διεθνών οργανισμών για νέο νόμο αντιμετώπισης του ρατσισμού και της ξενοφοβίας στο πλαίσιο της σχετικής ευρωπαϊκής νομοθεσίας. Οι εκθέσεις για τις ρατσιστικές επιθέσεις διαδέχονται η μία την άλλη, τα φαινόμενα βίας καθημερινά αυξάνονται και το Ευρωπαϊκό Δίκαιο είναι εκεί και περιμένει να το υιοθετήσουμε. Φυσικά οι δανειστές και Ευρωπαίοι εταίροι μας δεν ασκούν ακόμη τόσο μεγάλες πιέσεις, επειδή ο ρατσισμός είναι μια πολύ εσωτερική υπόθεση η οποία στο τέλος τέλος δεν έχει και άμεση συνάρτηση με τα χρέη μας και την αναδιάρθρωση της οικονομίας μας. Είναι ένα θέμα κοινωνικό και όχι αμιγώς οικονομικό, με πιο απλά λόγια. Υπό αυτή την έννοια, ο πρωθυπουργός έχει μεγαλύτερο περιθώριο ελιγμών. Κανένας ελιγμός όμως δεν μπορεί να αναιρέσει το γεγονός ότι η ΝΔ, με τη μη ψήφιση του νομοσχεδίου, επίσημα πλέον ενδυναμώνει τις σχέσεις της με την ακροδεξιά, σε ένα επικίνδυνο παλαντζάρισμα ευρωπαϊκών προοπτικών και ακροδεξιών εθνικιστικών τάσεων της κυβέρνησης.
Όμως και μόνο η κατάθεση του νομοσχεδίου προς συζήτηση και ψήφιση στη Βουλή, όπως και η δημόσια συζήτηση γύρω από αυτό είναι μια θετική εξέλιξη. Παρότι αποτελεί καταλύτη για πολιτικές ζυμώσεις, είναι πολύ σημαντικό ότι οι πολίτες έχουν την ευκαιρία να ενημερωθούν, να προβληματιστούν και να διαμορφώσουν άποψη για το αν ένα τέτοιο νομοσχέδιο χρειάζεται ή όχι, αλλά και να παρατηρήσουν τις προθέσεις του κάθε κόμματος. Για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό προκύπτει ένα θέμα μακριά από τη σκιά της Τρόικα και αυτό έχει σημασία πολιτική, κοινωνική αλλά και ψυχολογική. Χωρίς να ξεχνάμε όλα τα άλλα, ας το κοιτάξουμε προσεκτικά και αυτό.
