Skip to main content
Menu Αναζήτηση
espa-banner

Η μεγάλη κονόμα: Ψίχουλα για τη JP Morgan ο διακανονισμός των 13 δισ.

«Μία πιο προσεκτική ματιά μας οδηγεί στο συμπέρασμα πως δεν ήταν κακή συμφωνία για τη JP Morgan τελικά»...

Του ΤΑΣΟΥ ΘΩΜΑ

[email protected]

Συθέμελα δονήθηκε ολόκληρο το χρηματοπιστωτικό σύστημα στην Κρίση του 2008. Για να σωθεί χρειάστηκε η άμεση παρέμβαση των κρατών. Τύπωσαν χρήμα, έδωσαν εγγυήσεις και ουσιαστικά μετακύλησαν το κόστος της διάσωσης αυτής στους πολίτες. Αυτοί, εμείς δηλαδή, ζήτησαν δικαιοσύνη. Και με τα 13 δισ. που θα πληρώσει η μεγαλύτερη αμερικανική τράπεζα θα έπρεπε να την αισθανθούμε;

Μία φούσκα ακινήτων έχει ως εξής: οι πιστωτές δίνουν «κακά» στεγαστικά δάνεια. Τα πουλάνε σε επενδυτές, οι οποίοι νομίζουν πως είναι ασφαλή. Τα δάνεια αρχίζουν να μην εξυπηρετούνται. Οι επενδυτές πανικοβάλλονται, χάνουν την πίστη τους στο τραπεζικό σύστημα και η κρίση ακινήτων γίνεται Κρίση. Για να συμβούν όλα αυτά χρειάζεται κάποιος να κάνει τα… στραβά μάτια στις στοίβες «κακών» δανείων. Χρειάζονται και τα διαβόητα παράγωγα, τα «μπουκέτα» δανείων που προ Κρίσης θεωρούνταν αδύνατον να πέσουν έξω. Χρειάζονται και κάποιοι να εγγυηθούν γι’ αυτά.

Αυτό ακριβώς παραδέχτηκε πως έκανε η JP Morgan Chase στον ιστορικού ύψους διακανονισμό, 13 δισεκατομμυρίων δολαρίων, με το αμερικανικό υπουργείο Δικαιοσύνης. Πως ουσιαστικά πλάσαρε ως ασφαλή τα δομημένα παράγωγα ενυπόθηκων δανείων που πουλούσε πριν την Κρίση, γνωρίζοντας πως τα δάνεια δεν ανταποκρίνονταν σε συγκεκριμένα κριτήρια. Κομμάτι της συμφωνίας με το αμερικανικό κράτος ήταν και μία δήλωση παραδοχής. Εκεί αναφέρεται πως «οι εργαζόμενοι των JP Morgan, Bear Sterns και WaMu έλαβαν πληροφορίες πως, σε κάποιες περιπτώσεις, δάνεια που δεν τηρούσαν τις κατευθυντήριες γραμμές περιλαμβάνονταν στα παράγωγα και πωλούνταν σε επενδυτές. Η JP Morgan, η Bear Sterns και η WaMu (Washington Mutual) δεν αποκάλυπταν (την επικινδυνότητα των δανείων) στους επενδυτές».

Οι σπόροι της κατάρρευσης

«Χωρίς καμία αμφιβολία, η συμπεριφορά που αποκάλυψε η έρευνα βοήθησε να σπείρει τους σπόρους της οικονομικής κατάρρευσης», δήλωσε ο εισαγγελέας Έρικ Χόλντεν. «Η JP Morgan δεν ήταν το μόνο χρηματοπιστωτικό ίδρυμα που εκείνη την περίοδο πουλούσε εν γνώσει της πακέτα τοξικών δανείων σε ανυποψίαστους επενδυτές, αλλά αυτό δεν μπορεί να αποτελεί δικαιολογία». Κατέληξε λέγοντας πως «καμία εταιρία, όσο μεγάλη κι αν είναι δεν είναι υπεράνω του νόμου και το πέρασμα του χρόνου δεν αποτελεί ασπίδα από την ευθύνη τους».

Απαραίτητο, μα όχι αποτρεπτικό;

Η JP Morgan μπορεί να την… έβγαλε «καθαρή» κατά τη διάρκεια της Κρίσης όμως έκτοτε βρίσκεται συνέχεια στη δίνη σκανδάλων και διακανονισμών δισεκατομμυρίων. 1) Το Σεπτέμβριο, η τράπεζα πλήρωσε 100 εκατομμύρια για τη «φάλαινα του Λονδίνου», τον trader Μπρούνο Ικσίλ υπεύθυνο για ένα πολύπλοκο σύστημα παραγώγων που δημιούργησε απώλειες ύψους 6 δισ. δολαρίων. 2) Πλήρωσε 410 εκατομμύρια για τη χειραγώγηση των τιμών του ρεύματος (!) στην Καλιφόρνια. 3) Ακόμη εκκρεμεί το ζήτημα της χειραγώγησης του LIBOR - δείκτης που καθορίζει σε μεγάλο βαθμό τα παγκόσμια επιτόκια - όπου και εκεί βρίσκεται μπλεγμένη η εν λόγω τράπεζα.

Το μεγάλο νούμερο για την Κρίση του 2008 μπορεί να «γράφει» καλά στους τίτλους των εφημερίδων και να «πουλάει» εξιλέωση για την task force κατά της Γουόλ Στριτ που έχει σχηματίσει ο Ομπάμα, όμως δεν είναι κάτι διαφορετικό από τους προηγούμενους διακανονισμούς. Πρώτον γιατί πληρώνει ένα… «μπουκέτο» διακανονισμών. Τέσσερα δισ. θα πάνε σε καταναλωτές, άλλα τόσα στην ομοσπονδιακή αρχή χρηματοδότησης ακινήτων (Federal Housing Finance Agency) και πέντε δισ. ως αστικές κυρώσεις. Άρα, δεν πρόκειται για ένα ποσό. Μάλιστα, όπως μας πληροφορεί ο καθηγητής Γκρεγκ Πόλσκι του Πανεπιστημίου της Νότιας Καρολίνας το πραγματικό ποσό που θα πληρώσει η τράπεζα, είναι 9 δισ., καθώς «περίπου τα 11 δισ. του διακανονισμού εκπίπτουν από τη φορολογία».

Δεύτερον, γιατί μπορεί να μας φαίνεται μεγάλο, όμως το νούμερο αυτό είναι πολύ μικρό! Δεν το λέμε εμείς. Οι Τάιμς της Νέας Υόρκης το λένε. «Μία πιο προσεκτική ματιά μας οδηγεί στο συμπέρασμα πως δεν ήταν κακή συμφωνία για τη JP Morgan τελικά», γράφει η αμερικανική εφημερίδα στο οικονομικό της ένθετο. «Από το 2004 μέχρι το 2007, η JP Morgan, η Washington Mutual και η Bear Stearns, πούλησαν περίπου 1 τρισ. ενυπόθηκων δανείων (...) Μέχρι τώρα, η JP Morgan έχει πληρώσει ή βάλει στην άκρη 25 δισ. για να ανταποκριθεί σε διακανονισμούς (όπως τα χθεσινά 13 δισ.). Με άλλα λόγια, αυτό το ποσό είναι το 2,5% (!) του συνολικού», αναφέρει η εφημερίδα και μας αφήνει άναυδους.

Τρίτον, για τον απλούστατο λόγο πως αυτοί οι διακανονισμοί, συνοδευόμενοι με βαρύγδουπες δηλώσεις τείνουν να γίνουν απλά ένα κομμάτι του «παιχνιδιού». Όπως το θέτει χρηματιστής που δεν κατονομάζεται από το πρακτορείο Ρόιτερς «είναι το τίμημα που πληρώνεις για να είσαι εδώ».

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Μητσοτάκης: Δεν γίνεται να μη διαγράφονται φοιτητές που παρανομούν
«Χρειαζόμαστε όμως και τη συνεργασία των πρυτανικών αρχών, οι οποίες κι αυτές πρέπει να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να αναλάβουν κι αυτές...
Μητσοτάκης: Δεν γίνεται να μη διαγράφονται φοιτητές που παρανομούν